Pinksteren vieren met kinderen: laat maar waaien!?

We gaan het pinksterfeest vieren. Bij uitstek het feest om als christelijke gemeente bij elkaar te komen. Om de kerk te vullen. Zoals de straten in Jeruzalem zich vulden toen de pinksterdag aanbrak.
Maar ook thuis vieren we Pinksteren. Alleen of met andere volwassenen, tieners, of misschien met kinderen. Hoe breng je Pinksteren thuis voor kinderen ter sprake? Hoe laat je de Geest voor kinderen waaien?

Tien jaar lang ging ik wekelijks een uur naar een basisschool vlak achter mijn huis om allerhande workshops over God, geloven en de Bijbel te verzorgen. Een christelijke school waar meer dan driekwart van de leerlingen niet worden opgevoed met de Bijbel. Eén van die workshops die ik gaf was ‘Christelijke feesten’. Met kinderen uit verschillende groepen dacht ik na over de drie grote ‘feestjes van de kerk en Jezus’: Kerst, Pasen en Pinksteren.

De kinderen vonden het altijd weer verrassend om te horen dat als ze vakantie hadden of een paar dagen achter elkaar vrij, dit in ons land vaak met Jezus te maken heeft!

Kerstfeest kenden de kinderen allemaal. Alhoewel … Als ik de kinderen vertelde dat Kerst ook met Jezus te maken heeft, keken ze me vaak met grote ogen en vol ongeloof aan. ‘Hoezo dan, juf?’

Pasen werd al lastiger. Af en toe wist iemand het: ‘Toen gingen ze Jezus achterna en toen pakten ze Hem en toen hebben ze Hem aan zo’n ding, hoe heet dat ook alweer, gehangen. En toen ging Hij dood.’

Dan vertelde ik dat deze gebeurtenissen op Goede Vrijdag plaatsvonden, en dat er op Pasen door God een weg door de dood kwam. Opnieuw opperste verbazing en ongeloof.

Pinksteren was echter met stip het meest ingewikkeld.

Ik vertelde dat de Geest van God je juist níet bang maakt. Deze Geest maakt je blij. Vol met liefde, blijdschap en vrede.

Ingewikkeld. Voor de kinderen, maar ook voor mij. Ik sloeg dit ‘feestje van de kerk’ dan ook veelal over en hield het bij Kerst en Pasen.

In de kerk met kinderen over de heilige Geest praten gaat gemakkelijker. De Geest is bijna iets vanzelfsprekends. Hij hoort er gewoon bij. ‘God in je hart’, zeggen ze vaak als ik vraag wat ze weten over de heilige Geest. En ‘Hij helpt je’. En o ja, iedereen uit alle landen verstond elkaar. En ze gingen over Jezus praten. Maar hoe doe je dat thuis?

Bij de maaltijd heb ik het erover met mijn zoontje van zes jaar.

Hij pakt een pak melk uit de koelkast en giet het laatste restje in een glas. Hij vult het nu lege pak met water en prikt er in de zijkant een gaatje in. Onder het gaatje zet hij een leeg kommetje. Heel langzaam druppelt er wat water door het gaatje in de kom. ‘Kijk mama, dit proefje laat zien dat de heilige Geest héél langzaam gaat.’ Na een paar uur staat het kommetje vol met water. ‘Kom eens kijken, mama! Het proefje is gelukt. Het duurt héél lang voor de heilige Geest er is. Maar Hij komt wel!’

In onze kindermethode Bijbel Basics bieden we weer volop proefjes en activiteiten aan om de heilige Geest te helpen bevatten. Samen knutselen, samen ontdekken, samen zingen. Zingen in verschillende talen. Samen het pinksterverhaal uit de SamenleesBijbel lezen bij het licht van rode, gele en oranje kaarsen.

Maar ik denk dat Pinksteren vieren met je kind uiteindelijk verder gaat dan knutselen. Het is bij uitstek het feest met een boodschap die heel dichtbij komt. Die ons hart wil raken. Het heeft vooral met onszelf te maken. Wat betekent Pinksteren voor mij? Wat maakt het verhaal bij mij los? Waar raakt de heilige Geest mij?

Het gaat er niet om wat mijn kind met Pinksteren zou moeten doen of wat ik van mijn kind verwacht. Het gaat erom wat ik uit de hemel verwacht. Dán heb ik iets aan mijn kind over te dragen. Dan wordt Pinksteren iets gemeenschappelijks. Iets om te delen. Om uit te delen. 

Een gezegend pinksterfeest!

Lucré de Man-van Putten Werkt bij het Nederlands Bijbelgenootschap aan de kinderdienstmethode Bijbel Basics en andere kinderproducten.