Piekervaring
Heb je weleens in de bergen gewandeld? Als ik een wandelroute van te voren bekijk denk ik altijd, ach, dat hoogteverschil valt wel mee. Maar als ik dan aan het lopen ben dan is het toch weer anders. Het begint altijd goed: frisse lucht, een goed gevulde rugzak, … maar na een tijdje is de weg toch wel lang en het duurt eindeloos voordat er niet achter elke bocht nog een bocht verschijnt.
Maar dat geploeter en gezwoeg verdwijnt als sneeuw voor de zon als ik op de top van de berg aankom. Het uitzicht is fantastisch. Je voelt de voldoening van de inspanning. Vaak is het ook heel stil op een berg. Je hoort niets van het geluid dat in het dal is; auto’s, treinen, mensen. Nee, op de berg vind je stilte, een paar vogels die fluiten, het suizen van de wind, bladeren die ritselen. Stilte. En ook in jezelf kan het dan stil worden. Ruimte ontstaat. Denk aan de ontmoeting tussen Elia en God op berg Horeb (1 Koningen 19:11-13, NBV):
Kom naar buiten,’ zei de HEER, ‘en treed hier op de berg voor mij aan.’ En daar kwam de HEER voorbij. Er ging een grote, krachtige windvlaag voor de HEER uit, die de bergen spleet en de rotsen aan stukken sloeg, maar de HEER bevond zich niet in die windvlaag. Na de windvlaag kwam er een aardbeving, maar de HEER bevond zich niet in die aardbeving.
1 Koningen 19:11-13, NBV
Na de aardbeving was er vuur, maar de HEER bevond zich niet in dat vuur. Na het vuur klonk het gefluister van een zachte bries.
Toen Elia dat hoorde, sloeg hij zijn mantel voor zijn gezicht. Hij kwam naar buiten en ging in de opening van de grot staan, en daar klonk een stem die tot hem sprak: ‘Elia, wat doe je hier?’
Bergervaringen
In de Bijbel vinden we vaker verhalen waarbij een mens God ontmoet op een berg. Piekervaringen kun je dat noemen. Misschien ken je ze wel uit je eigen leven. Een ervaring waarbij je heel duidelijk God ontmoette. Je werd geraakt. Een moment waaraan je nog wel eens terugdenkt omdat het zo bijzonder was. Het geeft je kracht, zo’n ervaring. Elia ervaart dat heel duidelijk in die zachte fluisterende bries. Bergervaringen zijn intiem, ze laten zien wat er in ons hart gebeurt. Wat zijn jouw bergervaringen?
Naar beneden
Wat een overeenkomst is bij deze ervaringen, is dat ze weer voorbij gaan. Dat er een moment komt waarop je het ‘gewone’ bestaan weer ingaat. Ik heb zelf weleens gedacht: kon ik hier maar altijd blijven, dicht bij God. Maar dat is niet de bedoeling. Elia krijgt een nieuwe opdracht en daalt weer af van de berg. Vanuit de ervaring op de berg komt beweging voort, handelen, werk doen, op pad gaan, het goede leven in.
Ga bij jezelf na wat jou kracht geeft om alle verantwoordelijkheden die jij hebt te kunnen dragen. De stilte die Elia opzoekt, spreekt die jou ook aan? Hoe zou je aan dat verlangen vorm kunnen geven?
Elsbeth Gruteke
Predikant van de Protestantse Gemeente Zeewolde en radiopresentator bij de Evangelische Omroep.
Deze blog is gebaseerd op een aflevering van het leesplan Het Goede leven. Benieuwd naar de andere afleveringen? Klik hier