25 april - Psalm 102:19-29
Bijbeltekst(en)
Psalmen 102
Al zijn ellende heeft de dichter uitgestort bij God. Maar niet alleen hij, het hele volk heeft het moeilijk. De stad Jeruzalem is verwoest (zie vers 15) en de mensen zijn weggevoerd in ballingschap (vers 21). Maar het volk leeft in de hoop dat de ruïnes van de stad weer hersteld zullen worden. De mensen weten dat God weer genade en vergeving zal schenken (vers 14). En dat vertrouwen waarmee de mensen leven, geeft de dichter zelf ook weer moed: om voor zichzelf om redding te bidden. Hij bidt tot God: ‘Neem mij niet midden in het leven weg’ (vers 25). Die mooie toekomst, waar het volk op hoopt, wil hij zelf nog meemaken.
Wanneer hebben andere mensen jou geholpen om weer hoop en vertrouwen te krijgen?