De arbeiders in de wijngaard – 14 juni

₁Het is met het koninkrijk van de hemel als met een landheer die er bij het ochtendgloren op uit trok om dagloners voor zijn wijngaard te zoeken. ₂Nadat hij met de arbeiders een dagloon van één denarie overeengekomen was, stuurde hij hen naar zijn wijngaard. ₃Drie uur later trok hij er opnieuw op uit, en toen hij anderen werkloos op het marktplein zag staan, ₄zei hij ook tegen hen: “Gaan jullie ook maar naar mijn wijngaard, de betaling zal rechtvaardig zijn.” ₅En ze gingen erheen. Rond het middaguur ging hij er nogmaals op uit, en drie uur later weer, en handelde als tevoren. ₆Toen hij tegen het einde van de dag nog eens op weg ging, trof hij een groepje dat er nog steeds stond. Hij vroeg hun: “Waarom staan jullie hier de hele dag zonder werk?” ₇“Niemand heeft ons ingehuurd,” antwoordden ze. Hij zei hun: “Gaan jullie ook maar naar de wijngaard.” ₈Toen de avond gevallen was, zei de heer van de wijngaard tegen zijn rentmeester: “Roep de arbeiders bij je en betaal hun het loon uit. Begin daarbij met de laatsten en eindig met de eersten.” ₉En zij die er vanaf het einde van de dag waren, kwamen naar voren en kregen ieder een denarie. ₁₀En toen zij die als eersten waren gekomen naar voren stapten, dachten ze dat zij wel meer zouden krijgen. Maar ook zij kregen ieder die ene denarie. ₁₁Toen ze het geld hadden aangenomen, gingen ze bij de landheer hun beklag doen: ₁₂“Die laatsten hebben één uur gewerkt en u behandelt hen zoals u ons behandelt, terwijl wij het onder de brandende zon de hele dag hebben volgehouden.” ₁₃Hij antwoordde een van hen: “Vriend, ik behandel je toch niet onrechtvaardig? Je hebt toch ingestemd met het loon van één denarie? ₁₄Neem wat je toekomt en ga. Ik wil aan die laatsten hetzelfde geven als aan jou. ₁₅Of mag ik met mijn geld niet doen wat ik wil? Ben je jaloers omdat ik goed ben?” ₁₆Zo zullen de laatsten de eersten zijn en de eersten de laatsten.’