Misbruik van weelde 

₁Israël was een weelderige wijnstok,

die volop vruchten voortbracht.

Maar hoe meer vrucht de wijnstok droeg,

hoe meer er op de altaren kwam;

en hoe rijker het land,

hoe rijker versierd de gewijde stenen.

₂Zo bedrieglijk is dat volk! Nu zal het ervoor boeten:

de HEER breekt hun altaren af,

hun gewijde stenen verbrijzelt Hij.

₃Dan zullen ze zeggen: ‘Wij hebben geen koning meer,

want wij hadden geen ontzag voor de HEER.’

Maar wat zou een koning voor ons kunnen doen?

₄Koningen, ze spreken holle woorden,

zweren valse eden, sluiten slechte verdragen.

De rechtspraak woekert als onkruid,

als een gifplant in de voren van een akker.

₅Het volk van Samaria verkeert in zorg,

het rouwt om dat stierkalf in Bet-Awen,

en zijn priesters schreeuwen het uit

omdat zijn glorie vervliegt:

₆het kalf wordt naar Assyrië gesleept

als geschenk voor koning Kemphaan.

Wat een schande is dat voor Efraïm,

wat een misrekening van Israël!

₇Nu al komen Samaria en zijn koning ten val;

ze zijn als wrakhout op de golven.

₈De offerhoogten worden verwoest,

die plaatsen van verderf, tekens van Israëls zonde;

dorens en distels zullen hun altaren overwoekeren.

Dan roepen ze de bergen toe: ‘Bedek ons!’

en de heuvels: ‘Val op ons neer!’