Onze Vader - 1/10

Het woord ‘vader’ is een heel gewoon, alledaags woord, maar ook een woord dat je bijna niet neutraal kunt gebruiken, een gevoelswoord. En vanuit de Bijbelse tijd is dat gevoelswoord meegekomen als aanspreektitel van God. Hoe keken mensen toen tegen vaders aan? Wat was een typische vaderrol? En waarom noemden mensen God Vader?

In de tijd waarin de Bijbel werd geschreven, was de vader het hoofd van het gezin. Idealiter voedde hij zijn kinderen streng maar rechtvaardig op, zodat ze respect voor hem hadden en deden wat hij wilde. Tegelijk zorgde de vader voor zijn gezin – door te werken, bijvoorbeeld als boer op het land, en beschermde hij zijn gezin als er gevaar dreigde. De ideale vader was ook een wijs man, die de juiste beslissingen nam. Woorden die passen bij de Bijbelse vader zijn: rechtvaardig, liefdevol, streng, zorgzaam, corrigerend (straffend), beschermend. De moeder was in Bijbelse tijd zeker ook belangrijk, en voor een groot deel had zij een vergelijkbare rol. Maar richting de kinderen (en de man) lag haar rol meer in de fysieke verzorging (eten & drinken), liefkozen, beschermen. Je ziet deze elementen terug in teksten waarin God als vader (of moeder) wordt beschreven.

In het Nieuwe Testament kom je eigenlijk alles weer tegen wat je in het Oude Testament al zag, maar in versterkte vorm. Jezus is Gods Zoon en noemt God Vader. Daarom kunnen wij, als volgelingen van Jezus, God ook ‘onze Vader’ noemen. We treden als het ware toe tot de familie! En wie ‘onze Vader’ zegt of ‘mijn Vader’, zegt impliciet dat hij of zij zichzelf positioneert als kind, een kind van God dat bescherming nodig heeft, liefde en op zijn tijd correctie.

Vind je het prettig of juist niet om God als Vader en jezelf als Gods kind te zien? Welke andere beelden drukken iets uit van de relatie tussen jou en God?