Opgehangen aan draden van genade - Johannes 1
Bijbeltekst(en)
Johannes 1
Het Woord is mens geworden
Johannes 1
Een venster op de wereld in Noord-Friesland. Alledaags en heel gewoon. Al vind ik het in zijn alledaagsheid ongewoon mooi. Dat komt misschien ook door woorden die ooit door een van mijn leermeesters, Barend Kamphuis, over onder andere deze foto zijn uitgesproken. Dat was bij de opening van een foto-expositie. Hij maakte toen gebruik van het gedachtegoed van de theologische stroming Radical Orthodoxy. Volgens deze stroming kan de wereld niet los van God gedacht worden. In de menswording, waarover je leest in Johannes 1, maakt God radicaal duidelijk dat Hij zichzelf openbaart in de waarneembare, materiële werkelijkheid. De wereld, hoe gebrekkig en gebroken soms ook, doet ertoe!
Kamphuis maakte dat die middag op de Friese klei duidelijk aan de hand van het Engelse woord suspend. Dat heeft onder andere de betekenis van ophangen. ‘Onze werkelijkheid is opgehangen aan de transcendente werkelijkheid. We hangen aan de draden van Gods genade en liefde boven de afgrond van het niets. En dat geeft ons hele bestaan waarde, relatieve waarde, maar toch waarde. God laat ons niet over aan de zinloosheid. Hoe kwetsbaar ons bestaan ook is, het wordt toch gedragen door een kracht die deze werkelijkheid verre te boven gaat.’
Hopelijk proef je daarvan iets in deze foto. Op zich heeft de foto weinig verhevens, maar het beeld wordt boven zichzelf uit getild dankzij de hoge werkelijkheid van het evangelie. ‘Je kijkt niet alleen naar wat er precies is vastgelegd, maar je probeert erachter te kijken, erdoorheen, erbovenuit. En dan zie je het, daar, en daar, en steeds weer: glans van goddelijke heerlijkheid.’ Ik bid het jou toe, dat het je gegeven wordt om deze glans af en toe waar te nemen in het alledaagse en gewone leven.