11/12 - Verleden en toekomst

Gisteren hebben we het verhaal over Gods belofte aan David in 2 Samuel 7 gelezen: in die tekst belooft God dat hij als een vader zal zijn voor de nakomelingen van David en dat er altijd een van hen koning zal zijn.

Psalm 132 laat zien dat deze belofte een bijzonder belangrijke plaats had in het geloof van Israël. Ook nadat de Babyloniërs in 586 voor Christus een eind hadden gemaakt aan het koninkrijk Juda, bleven de mensen psalmen zoals deze zingen. Volgens het opschrift is het een pelgrimslied: een lied dat werd gezongen onderweg naar Jeruzalem. Het lied hielp de mensen om terug én vooruit te kijken: terug naar een verleden waarin God trouw had beloofd aan David, en vooruit naar een toekomst waarin God opnieuw een zoon van David als koning over Israël zou aanstellen. En Gabriël zegt tegen Maria – en via haar tegen ons: ‘Die belofte gaat nu uitkomen!’

Wat vind je van deze belofte?