2 Kroniken 8

₁Salomo hie tweintich jier wurk om it hûs fan de Heare en syn eigen hûs te bouwen. ₂Yn dy tiid boude er de stêden dy’t Chûram him jûn hie, ek wer op en liet der Israeliten yn wenje. ₃Dêrnei teach Salomo út nei Hamat-Soba en naam it mei geweld. ₄Hy boude Tadmor-yn-’e-woestyn en alle opslachstêden dy’t er yn Hamat boud hie, wer op. ₅Fierders boude er Heech Bet-Choaron en Leech Bet-Choaron wer op en makke der festingstêden fan mei muorren en poarten mei skoattels; ₆Salomo boude ek Baälat en al syn opslachstêden en alle weinstêden en ruterstêden; ja, alles wat Salomo bouwe woe te Jeruzalem, op ’e Libanon en yn syn hiele ryksgebiet. ₇Al it folk dat oerbleaun wie fan ’e Hetiten, de Amoriten, de Perizziten, de Chiwwiten en de Jebûsiten, folken dy’t net by it folk Israel hearden, ₈dy har bern, dy’t nei har yn it lân oerbleaun wienen en dy’t de Israeliten net útroege hienen, dy liet Salomo opkomme om hearetsjinst te dwaan, en dat is sa bleaun oan hjoed-de-dei ta. ₉Mar fan ’e Israeliten naam Salomo gjin slaven foar syn wurk, want dy wienen soldaten, offisieren fan syn kartroepen en oanfierders fan syn striidweinen en fan syn ruters. ₁₀Dêr helle kening Salomo ek de heechste foarmannen út, dy’t er hie, twahûndertenfyftich man; dy hienen it oer it folk te sizzen.

₁₁Salomo brocht Farao’s dochter út ’e Davidsstêd nei it hûs dat er foar har bouwe litten hie, want – sei er – gjin frou mei langer wenje yn it hûs fan David, de kening fan Israel, om’t de plakken dêr’t de arke fan de Heare west hat, hillich binne.

₁₂Doedestiids brocht Salomo de Heare brânoffers op it alter fan de Heare, dat er foar it foarhûs bouwe litten hie. ₁₃Dêr moasten se neffens it gebod fan Mozes brânoffers op bringe sa’t de dei it sei: op sabbat, mei nije moanne en op ’e hjeldagen, dêr’t alle jierren trije fan binne: te witten it feest fan it ûnsuorre brea, it feest fan ’e wiken en it feest fan ’e hutten. ₁₄Hy stelde it reglemint fan syn heit David yn wurking troch de wurkferbannen fan ’e prysters har tsjinst oan te wizen, en de leviten har amtsplichten. Hja moasten njonken de prysters tsjinst dwaan en lofsjonge, al nei’t de dei frege. Ek de poartewachters ferdielde er yn wurkferbannen oer alle poarten, want sa hie David, de godsman, it hjitten. ₁₅Yn gjin inkeld ding, sels net op it stik fan ’e skatkeamers, gongen se bûten it bestel fan ’e kening. ₁₆Sa kaam it hiele wurk fan Salomo ta stân fan ’e dei ôf dat de fûneminten fan it hûs fan de Heare lein waarden oan it dienmeitsjen ta. No wie it hûs fan de Heare hielendal klear.

₁₇Doe gong Salomo nei Esjon-Gêber by Elot oan ’e seekant yn it lân Edom. ₁₈Chûram stjoerde him skippen ûnder kommando fan syn eigen offisieren en mei betûfte farrenslju. Dy gongen mei Salomo syn tsjinstfolk nei Ofir en hellen dêr 450 talinten goud wei, dat se by kening Salomo brochten.