40¹Voor de koorleider. Van David, een psalm.

²Vol verlangen heb ik op de HEER gewacht

en Hij boog zich naar mij toe,

Hij heeft mijn roep om hulp gehoord.

³

uit de modder, uit het slijk.

Hij zette mij neer op een rots,

een vaste grond voor mijn voeten.

⁴Hij gaf mij een nieuw lied in de mond,

een lofzang voor onze God.

Mogen velen het zien vol ontzag

en vertrouwen op de HEER.

⁵

die vertrouwt op de HEER

en zich niet keert tot hoogmoedigen,

tot hen die verstrikt zijn in leugens.

⁶

veel goeds voor ons besloten,

HEER, mijn God.

Niemand is te vergelijken met U!

Wil ik erover spreken, ervan verhalen,

het is te veel om op te sommen.

⁷

brand- en reinigingsoffers vraagt U niet.

Nee, U hebt mijn oren voor U geopend

⁸en nu kan ik zeggen: ‘Hier ben ik,

over mij is in de boekrol geschreven.’

⁹Uw wil te doen, mijn God, verlang ik,

diep in mij koester ik uw wet.

¹⁰

spreek ik over uw rechtvaardigheid,

ik houd mijn lippen niet gesloten,

U weet het, HEER.

¹¹Uw goedheid verberg ik niet in mijn hart,

maar ik getuig van uw trouw en uw hulp.

In de kring van het volk verheel ik niet

hoe liefdevol, hoe trouw U bent.

¹²

U weigert mij uw ontferming niet,

uw liefde en uw trouw

zullen mij steeds bewaren,

¹³

talloos vele,

nu mijn zonden mij achtervolgen

en ik geen uitweg zie,

nu ze talrijker zijn dan de haren op mijn hoofd

en de moed mij is ontzonken.

¹⁴

HEER, kom mij haastig te hulp.

¹⁵

wie mij naar het leven staan,

met schande terugwijken

wie mijn ongeluk zoeken,

¹⁶van schaamte verstommen

wie de spot met mij drijven.

¹⁷

zullen lachen en vrolijk zijn,

wie van U hun redding verwachten

zullen steeds weer zeggen:

‘Groot is de HEER.’

¹⁸Ik ben arm en zwak,

Heer, denk aan mij.

U bent mijn helper, mijn bevrijder,

mijn God, wacht niet langer.