Spreuken 23

₁Als je bij een machtig man aan tafel zit,

vergeet dan niet wie je voor je hebt.

₂Bedwing je gulzigheid,

ook al houd je van een goede maaltijd.

₃Laat je niet verleiden door zijn lekkernijen,

want je wordt erdoor misleid.

₄Tob jezelf niet af om rijk te worden,

zet dat plan opzij.

₅Want in een oogwenk is je geld verdwenen:

het krijgt vleugels en vliegt weg als een arend.

₆Ga niet aan tafel bij een gierigaard,

laat je niet verleiden door zijn lekkernijen.

₇Hij is door en door berekenend.

Zegt hij: ‘Tast toe,’ dan meent hij er niets van.

₈Wat hij je voorzet braak je uit,

je vriendelijke woorden zijn aan hem verspild.

₉Spreek niet tegen een dwaas,

hij veracht je verstandige woorden.

₁₀Verleg geen oude grenzen,

schend de akkers van wezen niet.

₁₁Want hun beschermer is sterk,

Hij zal hun rechten tegen je verdedigen.

₁₂Heb een open oor voor wijze woorden,

een open geest voor onderricht.

₁₃Aarzel niet een kind te vermanen,

van stokslagen gaat het niet dood.

₁₄Sla je het met de stok,

dan red je het van het dodenrijk.

₁₅Mijn zoon, als je je verstand gebruikt,

loopt mijn hart over van vreugde.

₁₆Het vervult me met blijdschap

als je een bedachtzaam oordeel hebt.

₁₇Wees niet jaloers op zondaars,

heb altijd ontzag voor de HEER.

₁₈Dan heb je een toekomst,

je hoop gaat niet verloren.

₁₉Luister, mijn zoon, en word wijs,

kies de juiste weg.

₂₀Ga niet om met dronkenlappen,

blijf bij gulzigaards vandaan.

₂₁Want wie slempt en brast wordt arm,

wie altijd zijn roes ligt uit te slapen

gaat ten slotte in lompen gehuld.

₂₂Luister naar je vader, hij die je verwekt heeft,

veracht je moeder niet wanneer ze oud is.

₂₃Verwerf de waarheid en verkwansel haar niet,

laat je onderrichten, verwerf inzicht en wijsheid.

₂₄De vader van een rechtvaardige verheugt zich,

wie een wijze heeft verwekt, verblijdt zich over hem.

₂₅Mogen je vader en je moeder zich verblijden,

zij die jou gebaard heeft zich verheugen.

₂₆Mijn zoon, geef me je vertrouwen,

houd het oog op de weg die ik je wijs.

₂₇Want een hoer is een valkuil,

de vrouw van een ander een nauwe put.

₂₈Ze leggen hinderlagen als een rover

en verleiden velen tot ontrouw.

₂₉Wie roept altijd ach en wee,

wie maakt altijd ruzie?

Wie heeft altijd wat te klagen,

wie raakt altijd nodeloos gewond?

Wie heeft altijd troebele ogen?

₃₀Een dronkaard, die tot in de vroege morgen drinkt,

die blijft proeven van de wijn.

₃₁Laat je niet verleiden door de glans van wijn,

wanneer hij fonkelt in de beker.

Hij glijdt zo makkelijk over de tong,

₃₂maar later bijt hij als een slang,

spuit hij gif als een adder.

₃₃Dan zie je vreemde dingen

en begin je wartaal uit te slaan.

₃₄Je voelt je heen en weer geslingerd door de golven,

alsof je vastzit boven in het want.

₃₅‘Ik ben geslagen, maar heb niets gevoeld,

ik ben afgerost, maar heb niets gemerkt.

Laat ik maar eens opstaan,

eerst een beker wijn.’