Filippenzen 1

₁Van Paulus en Timoteüs, dienaren van Christus Jezus. Aan alle heiligen in Filippi, die één zijn met Christus Jezus, en aan de leiders en dienaren van de gemeente. ₂Genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heer Jezus Christus.

₃Ik dank mijn God altijd wanneer ik aan u denk, ₄telkens wanneer ik voor u allen bid. Dat doe ik vol vreugde, ₅omdat u vanaf de eerste dag tot nu toe hebt bijgedragen aan de verspreiding van het evangelie. ₆Ik ben ervan overtuigd dat Hij die dit goede werk bij u begonnen is, het ook zal voortzetten tot het voltooid is op de dag van Christus Jezus.

₇Het spreekt vanzelf dat ik zo over u denk, want u allen ligt me na aan het hart. U hebt immers allen deel aan de genade die mij geschonken is nu ik gevangenzit en de waarheid van het evangelie verdedig. ₈God kan getuigen dat ik naar u allen verlang met de genegenheid van Christus Jezus.

₉Ik bid dat uw liefde steeds meer aan inzicht en fijnzinnigheid wint, ₁₀zodat u kunt onderscheiden waar het op aankomt. Dan zult u op de dag van Christus zuiver en onberispelijk zijn, ₁₁vol van de vruchten van de gerechtigheid, die u dankt aan Jezus Christus, tot lof en eer van God.

₁₂U moet weten, broeders en zusters, dat wat mij is overkomen er juist toe bijdraagt dat het evangelie wordt verspreid. ₁₃Het is iedereen in het Romeinse hoofdkwartier en alle anderen duidelijk geworden dat ik gevangenzit omwille van Christus. ₁₄Bovendien durven de meeste broeders en zusters, omdat ze door mijn gevangenschap vertrouwen in de Heer hebben gekregen, de boodschap nu nog onbevreesder te verkondigen. ₁₅Sommigen doen dat weliswaar uit afgunst en rivaliteit, maar anderen verkondigen Christus met goede bedoelingen. ₁₆Zij doen het uit liefde, in het besef dat ik de taak heb het evangelie te verdedigen. ₁₇De eersten daarentegen verkondigen Christus uit geldingsdrang, met onzuivere bedoelingen, in de veronderstelling dat ze zo mijn gevangenschap verzwaren.

₁₈Maar wat dan nog! Wat telt is dat Christus verkondigd wordt. Of het nu uit valse of oprechte motieven gebeurt – dát het gebeurt verheugt me. En mijn vreugde is blijvend, ₁₉omdat ik weet dat dit alles door uw gebed en de hulp van de Geest van Jezus Christus tot mijn redding leidt. ₂₀Het is mijn stellige hoop en verwachting dat ik mij nergens voor zal hoeven te schamen. Integendeel, ik zal net als altijd in alle openheid spreken, zodat Christus ook bij alles wat ik nu meemaak zal worden geëerd, of ik nu in leven blijf of moet sterven. ₂₁Want voor mij is leven Christus en sterven winst. ₂₂Als ik blijf leven, kan ik vruchtbaar werk doen, maar toch weet ik niet wat ik zou kiezen. ₂₃Ik word naar twee kanten getrokken: enerzijds verlang ik ernaar te sterven en bij Christus te zijn, want dat is het allerbeste; ₂₄anderzijds is het meer in uw belang dat ik blijf leven. ₂₅Omdat ik hiervan overtuigd ben, weet ik dat ik inderdaad voor u behouden zal blijven, zodat uw geloof groter en vreugdevoller wordt. ₂₆Wanneer ik bij u terugkeer, hebt u des te meer reden om u op Christus Jezus te beroemen.

₂₇Hier gaat het om: blijf leven in overeenstemming met het evangelie van Christus, zodat ik kan zien als ik bij u kom, of als ik niet kom over u kan horen, dat u één van geest bent en eensgezind strijdt voor het geloof in het evangelie. ₂₈Laat u op geen enkele manier door uw tegenstanders angst aanjagen, want als u standvastig blijft, is dat een teken van God: voor hen dat ze ten onder gaan, voor u dat u wordt gered. ₂₉Aan u is de genade geschonken niet alleen in Christus te geloven, maar ook omwille van Hem te lijden. ₃₀U voert dezelfde strijd die u mij vroeger hebt zien voeren en die ik, zoals u hoort, nog steeds voer.