Simon de hogepriester

50¹Simon, zoon van Onias en hogepriester,

herstelde bij zijn leven het huis van God,

versterkte in zijn tijd de tempel.

²Hij legde het fundament voor de hoge muren,

een hoge steunmuur als omheining van het heiligdom.

³In zijn tijd werd een waterbekken gebouwd,

een bekken zo groot als de Zee.

⁴Hij behoedde zijn volk voor de ondergang

en versterkte de stad tegen belegeraars.

⁵Welk een glans omgaf hem toen hij uit het Huis van het voorhangsel kwam

en zich tot het volk wendde!50:5 en zich tot het volk wendde – Volgens sommige handschriften. Brontekst: ‘bij een processie voor de tempel’.

⁶Dan was hij als een morgenster tussen de wolken,

als een volle maan tijdens een feest,

⁷als de zon die op de tempel van de Allerhoogste straalt,

als de regenboog die de wolken glans geeft,

⁸als een roos in de lente,

als een lelie bij een waterbron,

als een jonge twijg van de Libanon in de zomer,

⁹als brandende wierook op een vuurbak,

als een vaas van massief, gehamerd goud,

versierd met allerlei kostbare stenen,

¹⁰als een olijfboom vol vruchten,

als een cipres die zich tot in de wolken verheft.

¹¹

met volmaakte praal was getooid

en opging naar het heilige altaar,

vervulde hij de voorhof van het heiligdom met luister.

¹²Staande bij de vuurhaard van het altaar

ontving hij dan de offerstukken van de priesters.

Hij werd omringd door een krans van broeders,

als loten van de ceders op de Libanon,

om hem heen geschaard als palmbomen.

¹³In hun pracht stonden alle nakomelingen van Aäron

voor heel de gemeenschap van Israël,

met in hun handen een offer voor de Heer.

¹⁴En wanneer de dienaren hun werk bij het altaar hadden voltooid,

het offer voor de Allerhoogste, de Almachtige, gereed hadden gemaakt,

¹⁵strekte hij zijn handen uit naar de schaal en plengde de wijn,

goot die uit aan de voet van het altaar:

een heerlijke geur voor de Allerhoogste, de koning van allen.

¹⁶

en bliezen op trompetten van gedreven zilver.

Ze lieten een machtig geluid horen,

een herinnering voor de Allerhoogste.

¹⁷Onmiddellijk wierp heel het volk zich ter aarde,

boog diep neer voor zijn Heer, de almachtige God, de Allerhoogste.

¹⁸En de zangers prezen hem met hun stem,

luid klonk hun mooi gezang.

¹⁹En het volk hief smeekbeden aan tot de Heer, de Allerhoogste,

het bad tot de barmhartige God,

totdat de dienst voor de Heer voltooid was,

de viering voor hem geëindigd was.

²⁰

over heel de gemeenschap van Israël.

Hij sprak de zegen van de Heer uit

en noemde zijn roemvolle naam.

²¹En zij bogen opnieuw neer

om de zegen van de Allerhoogste te ontvangen.

²²Prijs nu de God van alles wat bestaat,

die overal grote daden verricht,

die ons vanaf de moederschoot verheft

en ons zijn barmhartigheid betoont.

²³Moge hij ons vreugde geven,

Israël vrede schenken in deze tijd,

zoals in de dagen van weleer.

²⁴Moge hij barmhartig voor ons zijn

en ons in deze tijd bevrijden.

Slotopmerkingen

²⁵Twee volken verafschuw ik,

en het derde is niet eens een volk:

²⁶de bewoners van het gebergte van Samaria, de Filistijnen,

en het dwaze volk dat in Sichem woont.

²⁷Lessen in inzicht en kennis

zijn geschreven in dit boek

door Jezus, de zoon van Eleazar, de zoon van Sirach,50:27 Jezus, de zoon van Eleazar, de zoon van Sirach – Voorgestelde lezing. Brontekst: ‘Jezus, de zoon van Sirach Eleazar’. uit Jeruzalem.

Hij liet wijsheid stromen uit zijn hart.

²⁸Gelukkig is wie zich in deze lessen verdiept,

wie ze ter harte neemt wordt wijs.

²⁹Als je ernaar handelt word je sterk in alles,

want ontzag voor de Heer wijst je de weg.

De Heer geeft wijsheid aan de vromen.

Geprezen zij de Heer tot in eeuwigheid. Amen, amen.

Lofpsalm

Een gebed van Jezus, de zoon van Sirach.