Psalmen 38

₂Wees niet vertoornd, HEER, straf mij niet,

bedwing uw woede, sla mij niet.

₃Diep zijn uw pijlen in mij gedrongen,

zwaar is uw hand op mij neergedaald.

₄Door uw toorn is niets aan mijn lichaam nog gaaf,

door mijn zonden is niets van mijn gebeente nog heel.

₅Mijn schuld steekt hoog boven mij uit,

als een zware last, te zwaar om te dragen.

₆Mijn wonden zweren en stinken

vanwege mijn lichtzinnig leven.

₇Ik loop gebogen, diep gebukt,

ik ga in het zwart gehuld, dag in dag uit.

₈In mijn lendenen woedt de koorts,

niets aan mijn lichaam is nog gaaf,

₉ik ben uitgeput, gebroken,

met bonzend hart schreeuw ik het uit.

₁₀Heer, al mijn verlangens zijn u bekend,

mijn zuchten is u niet verborgen,

₁₁mijn hart gaat tekeer, mijn kracht ebt weg,

mijn ogen verliezen hun glans.

₁₂Mijn liefste vrienden ontlopen mijn leed,

wie mij na staan, houden zich ver van mij.

₁₃Mijn belagers lokken mij in de val,

wie mijn ongeluk willen, spreken dreigende taal,

dag in dag uit verspreiden ze leugens.

₁₄Maar ik houd mij doof en wil niet horen,

ik doe als een stomme mijn mond niet open,

₁₅ik ben als iemand die niet kan horen,

geen verweer komt uit mijn mond.

₁₆Want op u, HEER, hoop ik,

van u komt antwoord, mijn Heer en mijn God.

₁₇Ik denk: Laten ze niet om mij lachen,

niet triomferen nu mijn voet wankelt.

₁₈Want ik ben de ondergang nabij

en altijd vergezelt mij de pijn.

₁₉Ik wil u mijn schuld belijden,

door mijn zonden word ik gekweld.

₂₀Maar mijn vijanden leven, zij zijn sterk,

zij zijn met velen en blind is hun haat.

₂₁Ze vergelden goed met kwaad

en vallen mij aan, al zoek ik het goede.

₂₂Verlaat mij niet, HEER,

mijn God, blijf niet ver van mij.

₂₃Haast u mij te helpen,

Heer, u bent mijn redding.