1Van David.
Bestrijd, HEER, wie mij bestrijden,
vecht tegen wie mij bevechten,
2wapen u, grijp het schild,
sta op om mij te helpen!
3Zwaai met uw speer en strijdbijl
en werp ze naar mijn achtervolgers.
Zeg tegen mij:
‘Ik ben het die je redt.’
4Dat beschaamd en vernederd worden
wie mij naar het leven staan,
dat eerloos terugdeinzen
wie mij kwaad willen doen.
5Laten zij verwaaien als kaf in de wind
wanneer de engel van de HEER hen opjaagt,
6laat hun weg donker en glad zijn
wanneer de engel van de HEER hen vervolgt.
7Zonder reden hebben ze een net gespannen,
zonder reden een kuil voor mij gegraven.
8Laat hen ten onder gaan voor zij het weten,
verstrikt raken in hun eigen netten
en zelf de ondergang tegemoet gaan.
9Dan zal ik juichen om de HEER,
mij verheugen over de redding die hij brengt.
10Uit de grond van mijn hart zal ik zeggen:
‘HEER, wie is aan u gelijk?
U bevrijdt de zwakken van hun onderdrukkers,
de zwakken en de armen van hun uitbuiters.’
11Valse getuigen staan tegen mij op
en vragen mij naar wat ik niet weet.
12Ze vergelden goed met kwaad,
ik voel mij van ieder verlaten.
13Waren zij ziek, ik trok een boetekleed aan,
en bleef mijn gebed onverhoord,
ik pijnigde mij door te vasten.
14Ik liep rond als waren zij vrienden, broers,
ik ging in het zwart gehuld en liep gebogen
als iemand die rouwt om zijn moeder.
15Maar toen ik dreigde te vallen, verheugden zij zich,
ze liepen te hoop en sloegen me onverwachts neer,
ze hadden me willen verscheuren,
16die bende godvergeten spotters
met een grijns op hun gezicht.
17Heer, hoe lang nog blijft u toezien?
Behoed mij voor hun moordlust,
red mijn kostbaar leven van die leeuwen.
18Dan zal ik u prijzen in de gemeenschap,
u loven waar heel uw volk bijeen is.
19Gun mijn vijanden, die valsaards, geen leedvermaak,
mijn redeloze haters geen blik van triomf,
20want het woord vrede kennen zij niet,
en tegen de weerlozen in het land
smeden zij bedrieglijke plannen.
21Ze roepen spottend,
hun mond wijd open:
‘Zie hém daar!’
22U hebt het gezien, HEER, zwijg dan niet,
mijn Heer, houd u niet ver van mij.
23Verhef u, ontwaak, mijn God en mijn Heer,
verdedig mij, vecht voor mijn zaak.
24Doe mij recht, HEER, mijn God,
u bent rechtvaardig,
sta niet toe dat ze zich om mij vermaken,
25laat hen niet kunnen denken:
‘Dit is wat we wilden.’
Laat hen niet kunnen zeggen:
‘We hebben hem verslonden.’
26Dat beschaamd staan en vernederd
wie zich verheugen op mijn ondergang.
Dat met schaamte en schande bedekt worden
wie zich boven mij verheffen.
27Dat van vreugde juichen
wie willen dat mij recht wordt gedaan.
Laat hen gedurig mogen zeggen:
‘Groot is de HEER,
vrede wil hij voor zijn dienaar.’
28Van uw gerechtigheid zal mijn tong spreken,
van uw roem wil ik zingen, dag aan dag.
