Jesaja 1

₂Hoor toe, hemel, geef gehoor, aarde,

de HEER heeft gesproken:

Ik heb mijn kinderen opgevoed en grootgebracht,

maar ze zijn tegen mij in opstand gekomen.

₃Een rund herkent zijn meester,

een ezel kent zijn voederbak,

maar Israël mist elk inzicht,

mijn volk leeft in onwetendheid.

₄Wee dit ontrouwe volk, met schuld beladen,

volk van zondaars, verdorven geslacht.

Zij hebben de HEER verlaten,

de Heilige van Israël versmaad,

hem de rug toegekeerd.

₅Ben je niet genoeg geslagen,

verzet je je nog altijd?

Heel je hoofd doet pijn, heel je hart is ziek.

₆Van voetzool tot kruin, niets is ongeschonden:

een en al wonden en builen en striemen,

niet verbonden, niet verzorgd, niet met olie verzacht.

₇Je land is verwoest, je steden zijn verbrand.

Vreemden stropen onder je ogen de akkers af,

vreemdelingen maken alles tot een woestenij.

₈Wat rest er nog van Sion?

Het is als een hut in een wijngaard,

een schuilkeet in een komkommerveld,

een stad in het nauw.

₉Had de HEER van de hemelse machten

ons niet een laatste rest gelaten,

het zou ons zijn vergaan als Sodom en Gomorra.

₁₀Hoor de woorden van de HEER, leiders van Sodom,

geef gehoor aan het onderricht van onze God, volk van Gomorra.

₁₁Wat moet ik met al jullie offers? – zegt de HEER.

Ik heb genoeg van die schapen, die vetgemeste kalveren;

het bloed van stieren, rammen en bokken wil ik niet meer.

₁₂En wanneer jullie voor mij verschijnen –

wie heeft je gevraagd mijn voorhoven plat te lopen?

₁₃Houd op met die zinloze offergaven.

Ik heb een afschuw van jullie wierook;

jullie feesten, nieuwemaan en sabbat,

ik duld ze niet naast al dat wangedrag.

₁₄Van jullie nieuwemaan, van ál jullie feesten heb ik een afkeer,

ze hinderen mij, ik kan ze niet langer verdragen.

₁₅Wanneer jullie je handen opheffen, wend ik mijn ogen af,

ook als je aanhoudend bidt, luister ik niet.

Aan jullie handen kleeft bloed!

₁₆Was je, reinig je,

maak een eind aan je misdaden,

ik kan ze niet meer zien.

Vermijd alle kwaad

₁₇en leer goed te doen.

Zoek het recht, houd tirannen in toom,

bied wezen bescherming, sta weduwen bij.

₁₈De HEER zegt: Laten we zien wie er in zijn recht staat.

Al zijn je zonden rood als scharlaken, ze worden wit als sneeuw,

al zijn ze rood als purper, ze worden wit als wol.

₁₉Als je weer naar mij wilt luisteren,

zal het beste van het land je ten deel vallen.

₂₀Als je koppig bent en niet wilt luisteren,

zul je vallen door het zwaard.

De HEER heeft gesproken.

₂₁Ach, de trouwe stad is een hoer geworden.

Waar eens recht heerste en gerechtigheid woonde,

daar huizen nu moordenaars.

₂₂Je zilver is zwart en dof geworden,

je wijn versneden met water.

₂₃Je vorsten zijn schurken, ze houden het met dieven,

ze denken alleen aan geschenken en steekpenningen.

Wezen bieden ze geen bescherming,

het lot van weduwen laat hen koud.

₂₄Daarom – zo spreekt de Machtige, de HEER van de hemelse machten,

de sterke God van Israël:

Wee hun, ik zal me wreken op mijn tegenstanders,

mijn woede koelen op mijn vijanden.

₂₅Ik zal mij tegen je keren,

je zilver zuiver ik met loog,

al je vuil verwijder ik.

₂₆Ik breng je rechters en raadgevers tot inkeer,

het zal weer worden als voorheen.

Dan zul je deze naam dragen:

‘Stad van gerechtigheid’, ‘Stad van trouw’.

₂₇Sion zal verlost worden door recht

en wie zich bekeert door gerechtigheid.

₂₈Maar opstandige zondaars worden gebroken,

wie de HEER verlaat, gaat ten onder.

₂₉Dan zal men schande spreken van de terebinten

die jullie zo vurig vereerden,

men zal zich schamen voor de tuinen

waar jullie hart naar uitging.

₃₀Jullie worden als een terebint

waarvan het blad verwelkt,

als een tuin zonder water.

₃₁Verworven schatten worden tot kaf

en wie ze vergaarde tot een vonk;

samen zullen ze branden en niemand dooft het vuur.