2 Samuel 22

‘HEER, mijn rots, mijn vesting, mijn bevrijder,

₃God, mijn steenrots, bij u kan ik schuilen,

mijn schild, kracht die mij redt, mijn burcht,

mijn toevlucht, mijn redder, u redt mij van het geweld.

₄Ik roep: “Geloofd zij de HEER,”

want ik ben van mijn vijanden verlost.

₅Mij omsloten de golven van de dood,

de kolkende afgrond joeg mij angst aan,

₆de banden van het dodenrijk omklemden mij,

op mijn weg lagen de valstrikken van de dood.

₇In mijn nood riep ik tot de HEER,

ik riep mijn God om hulp,

en in zijn paleis hoorde hij mijn stem,

mijn geroep klonk in zijn oren.

₈Toen schudde en schokte de aarde,

de hemel trilde op zijn grondvesten,

ze beefden omdat hij vlamde van woede,

₉rook steeg op uit zijn neus,

verterend vuur kwam uit zijn mond,

hij spuwde hete as.

₁₀Hij schoof de hemel open en daalde af,

duisternis onder zijn voeten,

₁₁hij besteeg de cherub en vloog –

daar verscheen hij op vleugels van de wind.

₁₂Hij maakte van het donker een tent om zich heen,

een waaier van water, dichte wolken.

₁₃Een vuurgloed ging voor hem uit

en verbrandde alles tot gloeiende as.

₁₄De donder van de HEER klonk uit de hemel,

de Allerhoogste verhief zijn stem.

₁₅Hij schoot pijlen en sloeg de vijanden uiteen,

met zijn bliksem verdreef hij hen.

₁₆De beddingen van de zee werden zichtbaar,

de grondvesten van de wereld kwamen bloot

onder de dreigende blik van de HEER,

door de briesende adem uit zijn neus.

₁₇Hij bood hulp van omhoog, greep mij vast

en trok mij op uit de woeste wateren,

₁₈ontrukte mij aan mijn machtige vijand,

aan mijn haters, die sterker waren dan ik.

₁₉Op de dag van mijn ondergang vielen zij aan,

maar de HEER was mijn steun.

₂₀Hij leidde mij uit de nood en gaf mij ruimte,

bevrijdde mij, omdat hij mij liefhad.

₂₁De HEER heeft mijn onschuld vergolden,

mij beloond voor mijn reine handen:

₂₂ik volgde de wegen die de HEER had gewezen,

en werd mijn God niet ontrouw,

₂₃zijn voorschriften hield ik voor ogen,

van zijn wetten week ik nooit af.

₂₄Ik was hem volkomen toegewijd

en hoedde mij steeds voor het kwaad,

₂₅daarom heeft de HEER mijn onschuld beloond,

hij zag mijn reinheid.

₂₆U bent trouw voor de trouwe,

volmaakt voor de volmaakte,

₂₇zuiver voor de zuivere,

maar voor de sluwe ongrijpbaar.

₂₈U redt het vertrapte volk,

maar ziet op de hoogmoedigen neer.

₂₉U bent mijn lamp, HEER,

u, HEER, verlicht mijn duisternis,

₃₀met u storm ik af op een legerbende,

met mijn God beklim ik de hoogste muur.

₃₁Gods weg is volmaakt,

het woord van de HEER is zuiver,

een schild is hij

voor allen die bij hem schuilen.

₃₂Wie anders is God dan de HEER,

wie anders een rots dan onze God?

₃₃De God die mijn sterke vesting is

baant een volmaakte weg voor mij,

₃₄hij geeft mij voeten, snel als hinden,

doet mij op toppen van bergen staan,

₃₅oefent mijn handen voor de strijd –

mijn armen spannen de bronzen boog.

₃₆U was het schild dat mij redde,

uw antwoord maakte mij sterk,

₃₇u baande de weg voor mijn voeten,

ik wankelde niet.

₃₈Ik achtervolgde mijn vijanden en verdelgde hen,

ik keerde niet terug voor ik hen had vernietigd,

₃₉ik vernietigde, verpletterde hen, ze stonden niet meer op,

dood lagen ze onder mijn voeten.

₄₀U hebt mij omgord met kracht voor de strijd,

mijn tegenstanders voor mij doen buigen,

₄₁u liet mij de rug van mijn vijanden zien,

mijn haters, ik roeide ze uit.

₄₂Ze zagen om naar hulp, maar er was geen redder,

zij riepen de HEER, maar hij antwoordde niet.

₄₃Ik verpulverde hen tot fijn stof,

ik vertrad ze, veegde hen weg als vuil van de straat.

₄₄U bevrijdde mij van een opstandig volk,

onder uw hoede bleef ik het hoofd van naties,

een volk dat ik niet kende, onderwierp zich.

₄₅Vreemdelingen toonden zich onderdanig,

ze gehoorzaamden mij zodra ze van mij hoorden,

₄₆vreemde volken verloren hun kracht,

wankelend kwamen zij uit hun burchten.

₄₇De HEER leeft, geprezen zij mijn rots,

hoogverheven is God, de rots die mij redt.

₄₈De God die mij wraak liet nemen,

bracht volken onder mijn gezag,

₄₉schudde mijn vijanden van mij af,

verhief mij boven mijn tegenstanders,

ontrukte mij aan mannen van geweld.

₅₀Daarom wil ik u prijzen, HEER, te midden van de volken,

een loflied zingen tot eer van uw naam.

₅₁Hij schenkt zijn koning overwinningen,

betoont zich trouw aan zijn gezalfde,

aan David en zijn nageslacht, voor altijd.’