De schalen moeten platgeslagen worden

17¹De Heer zei tegen Mozes: ²‘Laat Eleazar, de zoon van Aäron, bij je komen. Hij moet de koperen schalen uit de as halen, en de gloeiende kooltjes weggooien. Hij moet ze ver weggooien, want ze zijn heilig.

³Ook de schalen zijn heilig. Want de mannen die voor hun fouten gedood zijn, hebben die schalen aan mij aangeboden. Je moet ze platslaan, en het koper gebruiken om het altaar helemaal mee te bedekken. Zo zullen de Israëlieten altijd herinnerd worden aan wat hier gebeurd is.’

Het altaar wordt bedekt met koper

^4-5De priester Eleazar deed wat Mozes namens de Heer gezegd had. Hij pakte alle koperen schalen van de mannen die door het vuur gedood waren. Hij liet ze platslaan, en bedekte daarna het altaar met het koper.

Het koper op het altaar moest de Israëlieten herinneren aan wat er gebeurd was. Dan zouden ze weer weten dat alleen de nakomelingen van Aäron wierook aan de Heer mochten offeren. Niemand anders mocht dat doen. Wie dat toch deed, zou net zo gestraft worden als Korach en de anderen die in opstand gekomen waren.

De Israëlieten klagen weer

⁶De volgende dag kwamen alle Israëlieten bij Mozes en Aäron klagen. Ze zeiden: ‘Jullie hebben het volk van de Heer gedood!’ ⁷Ze kwamen allemaal dreigend op Mozes en Aäron af. Toen zagen ze dat de wolk van de Heer boven de heilige tent hing. De Heer was gekomen, stralend en machtig.

⁸Mozes en Aäron gingen naar de heilige tent. ⁹Daar zei de Heer tegen Mozes: ¹⁰‘Ga opzij! Ga weg bij dat volk. Want ik ga ze onmiddellijk vernietigen!’

Mozes en Aäron bogen diep voorover om te bidden. ¹¹En Mozes zei tegen Aäron: ‘Neem een schaal en doe er gloeiende kooltjes van het altaar in. Leg daar wierook op. Ga dan naar het volk, en vraag aan God om hen te vergeven. Doe het zo snel mogelijk, want de Heer is al begonnen met straffen!’

Aäron vraagt vergeving voor het volk

¹²Aäron deed wat Mozes gezegd had, en ging snel naar het volk. Daar waren al veel mensen gestorven. Aäron pakte een schaal, legde er wierook in, en verbrandde de wierook. Zo vroeg hij de Heer om vergeving voor het volk. ¹³Terwijl Aäron dat deed, stond hij tussen de levende en de dode mensen in. Toen kwam er een eind aan Gods straf.

¹⁴Er waren 14.700 mensen gestorven. Daarbij waren niet de mensen meegeteld die al gestorven waren na de opstand van Korach. ¹⁵Toen er geen mensen meer stierven, ging Aäron terug naar Mozes.

De twaalf stokken in de heilige tent

¹⁶De Heer zei tegen Mozes: ^17-18‘Vraag aan de leider van elke stam een stok. Twaalf stokken moet je hebben, van elke leider één. Op elke stok moet je de naam van een stam schrijven. Maar op de stok van de stam Levi moet je Aärons naam schrijven. ¹⁹Leg alle stokken in de heilige tent, voor de kist met de wet. Dat is de plek waar ik altijd met je spreek. ²⁰De stok van de man die ik als priester uitkies, zal gaan bloeien. Zo zal ik een einde maken aan het geklaag van de Israëlieten.’

²¹Mozes vertelde de Israëlieten wat de Heer gezegd had. Alle leiders van de stammen gaven hem een stok. Het waren in totaal twaalf stokken, en één daarvan was van Aäron. ²²Mozes legde de stokken in de heilige tent, voor de kist met de wet.

De stok van Aäron bloeit

²³De volgende dag ging Mozes de heilige tent in. Daar zag hij dat de stok van Aäron, de stok van de stam Levi, bloeide. Er groeiden knoppen en bloemen aan, en zelfs rijpe vruchten.

²⁴Mozes nam de stokken uit de heilige tent mee naar buiten. Hij liet de Israëlieten zien wat er gebeurd was. Daarna kreeg iedere stamleider zijn eigen stok weer terug.

²⁵Toen zei de Heer tegen Mozes: ‘Leg de stok van Aäron weer terug, voor de heilige kist. Hij moet bewaard worden als waarschuwing voor het volk. Dan zullen ze niet meer in opstand komen. Als ze ooit nog tegen mij klagen, zullen ze sterven.’ ²⁶Mozes deed wat de Heer gezegd had.

Het volk is bang

²⁷De Israëlieten zeiden tegen Mozes: ‘We zullen allemaal sterven. Het is afgelopen met ons! Het is afgelopen! ²⁸Want iedereen die in de buurt van de heilige tent komt, sterft! Waarom moeten we allemaal sterven?’

De Levieten en hun beloning

Aäron is verantwoordelijk

18¹De Heer zei tegen Aäron: ‘Jij en je zonen zijn verantwoordelijk voor de heilige tent. Als jullie je werk als priester niet goed doen, worden jullie gestraft. En als er iets verkeerds gebeurt bij de heilige tent, wordt jullie hele familie gestraft.

²Laat ook de Levieten bij de heilige tent werken. Zij zijn familie van je, jullie horen bij dezelfde stam. Zij moeten jou en je zonen helpen bij het werk in de tent met de heilige kist. ³Ze moeten voor de heilige tent zorgen, en allerlei taken voor jou doen. Maar ze mogen niet te dicht bij het altaar en de heilige voorwerpen komen. Als ze dat wel doen, zullen ze sterven. En niet alleen zij, maar ook jij en je zonen!

De Levieten zijn in dienst van Aäron

⁴De Levieten moeten jou dus helpen met al het werk bij de heilige tent. Alleen de Levieten mogen jou en je zonen helpen, niemand anders. ⁵En jullie zijn de enigen die het altaar en de heilige voorwerpen mogen verzorgen. Let daar goed op! Want anders word ik weer kwaad op de Israëlieten.

⁶Uit het hele volk heb ik één groep gekozen voor een speciale taak. Dat zijn de Levieten, jouw familieleden. Zij horen bij mij. Zij moeten jullie helpen met het werk bij de heilige tent. ⁷Maar alleen jij en je zonen mogen als priester werken bij het altaar. Alleen jullie mogen achter het gordijn komen dat voor de heilige kist hangt. Want alleen jullie heb ik priester gemaakt, aan jullie heb ik die bijzondere taak gegeven. Ieder ander die in de heilige tent komt, moet gedood worden.’

Het loon van de priesters

⁸De Heer zei ook tegen Aäron: ‘Ik maak jou verantwoordelijk voor alles wat de Israëlieten aan mij aanbieden. Alles wat zij geven, is voor jou en je zonen. Want priesters hebben voor altijd recht op een deel van de offers.

⁹Jullie krijgen van alle heilige offers het gedeelte dat niet verbrand wordt: van de graanoffers, van de offers waarmee een fout goedgemaakt wordt, en van de offers waarmee iemands schuld goedgemaakt wordt. ¹⁰Alleen de mannen uit je familie mogen van die offers eten. Dat moeten ze doen op een heilige plaats, want de offers zijn heel heilig.

¹¹Ook het vlees dat omhooggehouden wordt om het aan mij aan te bieden, is voor jou en je zonen en dochters. Dat geldt voor altijd. Al je familieleden mogen ervan eten, als ze maar rein zijn.

^12-13Als de Israëlieten olijfolie, wijn of graan aan mij geven, krijgen jullie daar het beste deel van. Ze moeten de eerste opbrengst van het land aan mij aanbieden. Dat deel is voor jullie. Al je familieleden mogen ervan eten, als ze maar rein zijn.

¹⁴Ook alles in het land wat voor mij apart gehouden wordt, is voor jullie.

¹⁵De Israëlieten moeten het eerste jong van elk dier aan mij aanbieden. Daarna is het voor jullie. Maar als het een onrein dier is, moet je een geldbedrag aannemen in plaats van het dier.

Ook de oudste zoon van elke moeder moet aan mij aangeboden worden, en is dus voor jullie. Maar in plaats van die zoon moet je een geldbedrag aannemen. ¹⁶Als het kind één maand oud is, moeten de ouders 50 gram zilver betalen volgens het officiële gewicht.

¹⁷Het eerste jong van een koe, een schaap of een geit mag niet vervangen worden door een geldbedrag. Het is heilig, het is voor mij. Je moet het bloed van het dier over het altaar gieten. De vette delen van het dier moet je op het altaar verbranden. Zo’n offer heeft een heerlijke geur. Het is een geschenk voor mij, dat ik graag aanneem. ¹⁸Het vlees van de borst en de rechterachterpoot is voor jullie.

¹⁹Een deel van alle offers die de Israëlieten aan mij brengen, geef ik dus aan jou en je zonen en dochters. Dat geldt voor altijd. Het is een belofte van mij aan jou en je nakomelingen. En die belofte blijft eeuwig gelden.’

Het loon van de Levieten

²⁰De Heer zei verder tegen Aäron: ‘Jij krijgt geen eigen grond in het land, zoals de andere Israëlieten. In plaats daarvan mag jij als priester voor mij werken.

^21-24Hetzelfde geldt voor alle Levieten. Ook zij krijgen geen eigen grond, zoals de andere Israëlieten.

De andere Israëlieten moeten een tiende deel van hun oogst aan mij aanbieden. En dat deel geef ik aan de Levieten. Dat is hun loon voor het werk dat ze bij de heilige tent doen. Alleen zij mogen bij de heilige tent werken. Verder mogen er geen Israëlieten in de buurt van de heilige tent komen. Als dat toch gebeurt, zullen ze sterven.

De Levieten moeten dus al het werk bij de heilige tent doen. En zij zijn er verantwoordelijk voor dat er niets verkeerds gebeurt bij de heilige tent. Dat geldt voor altijd, nu en in de toekomst.’

Geschenken voor de Heer

²⁵De Heer zei tegen Mozes: ²⁶‘Zeg het volgende tegen de Levieten: ‘De Heer geeft jullie dus een tiende deel van de oogst van het volk. Als jullie dat krijgen, moeten jullie daarvan weer een tiende deel aan de Heer geven. ²⁷Dat is dan jullie geschenk aan de Heer. Dan is het alsof jullie graan van je eigen akker geven, en wijn en olijfolie van je eigen land.

^28-29Jullie moeten dus net als alle Israëlieten een tiende deel aan de Heer geven en aan Aäron, de priester. Houd daarom een deel van alles wat jullie van de Israëlieten krijgen, apart voor de Heer. Het moet het beste deel zijn. Want het is een geschenk voor de Heer. ³⁰Dan is het alsof jullie de oogst van je eigen grond geven, je eigen graan en je eigen wijn.

³¹Wat er overblijft, is voor jullie. Je mag het eten waar je maar wilt, en al je familieleden mogen mee-eten. Het is jullie loon voor het werk bij de heilige tent. ³²Maar geef het beste deel aan de Heer. Dan ga je op de juiste manier om met de offers van het volk. Als jullie je niet aan die regels houden, zullen jullie sterven.’’

Het aanraken van een dode

Er moet een koe verbrand worden

19¹De Heer zei tegen Mozes en Aäron: ²‘Zorg ervoor dat het volgende gebeurt. De Israëlieten moeten een roodbruine koe bij jullie brengen. De koe moet helemaal gezond zijn en mag geen gebreken hebben. Het dier mag nooit gebruikt zijn voor werk op het land.

³Breng die koe naar de priester Eleazar. Die moet de koe buiten het kamp slachten. ⁴Eleazar moet met zijn vinger zeven keer een beetje bloed spatten in de richting van de heilige tent. ⁵Daarna moet alles van de koe verbrand worden: de huid, het vlees, het bloed en de darmen. Eleazar moet erbij zijn als dat gebeurt.

⁶Dan moet Eleazar een stukje cederhout pakken, een paar kruidentakjes en wat rode kleurstof. Dat moet hij allemaal in het vuur gooien waarin de koe verbrand wordt. ⁷Daarna moet hij zichzelf en zijn kleren wassen. Dan mag hij het kamp weer in. Maar hij blijft onrein tot de avond. ⁸Ook de man die de koe verbrand heeft, moet zichzelf en zijn kleren wassen. Ook hij blijft onrein tot de avond.

Er moet speciaal water gemaakt worden

⁹Iemand die rein is, moet de as van de verbrande koe verzamelen. Hij moet de as buiten het kamp brengen, naar een reine plek. Daar moet de as bewaard blijven. Die as moet gemengd worden met water. Met dat water kunnen de Israëlieten rein gemaakt worden als ze iets verkeerds gedaan hebben. ¹⁰De man die de as verzameld heeft, moet zichzelf en zijn kleren wassen. Hij blijft onrein tot de avond.

Die regels blijven altijd gelden. Ze gelden voor de Israëlieten en voor de vreemdelingen die bij het volk wonen.

Het speciale water maakt iemand rein

¹¹Iemand die het lichaam van een dode aanraakt, wordt onrein. Hij blijft dan zeven dagen onrein. ¹²Op de derde dag en op de zevende dag moet er water met as op hem gedruppeld worden. Dan is hij na zeven dagen rein. Als dat niet gebeurt, blijft hij onrein.

¹³Iemand die het lichaam van een dode aanraakt, moet rein gemaakt worden. Want hij is zelf onrein, en hij maakt ook de heilige tent onrein. Daarom moet er water met as op hem gedruppeld worden. Anders blijft hij onrein, en mag hij niet meer bij het volk van Israël horen.

Wie een dode aanraakt, is onrein

¹⁴Iedereen die in een tent komt waarin iemand gestorven is, is zeven dagen onrein. Ook alle dingen in de tent zijn zeven dagen onrein. ¹⁵Dus ook alle potten en pannen die niet goed afgesloten zijn.

¹⁶Als iemand buiten in het veld een dode aanraakt, is hij zeven dagen onrein. Het maakt niet uit of de dode vanzelf gestorven is, of dat hij gedood is. Ook de botten van een dode mogen niet aangeraakt worden. Zelfs een graf mag niet aangeraakt worden. Wie dat wel doet, is zeven dagen onrein.

Wie onrein is, moet weer rein worden

¹⁷Iemand die onrein is, moet rein gemaakt worden. Er moet as van de verbrande koe in een pot gedaan worden. En er moet water uit een bron op de as gegoten worden. ¹⁸Dan moet iemand die rein is, een kruidentakje pakken en dat door het water halen. Daarmee moet hij water spatten op de tent waarin iemand gestorven is. Hij moet ook water spatten op alle potten in de tent, en op alle mensen die in de tent geweest zijn.

Hetzelfde moet gebeuren als iemand een dode aangeraakt heeft, of de botten van een dode, of een graf. ¹⁹Als iemand op die manier onrein geworden is, moet er water met as op hem gedruppeld worden. Dat moet gebeuren op de derde en op de zevende dag. Op de zevende dag moet de persoon die onrein is, zichzelf en zijn kleren wassen. Daarna is hij rein.

²⁰Als iemand onrein is, moet er water met as op hem gedruppeld worden. Als dat niet gebeurt, blijft hij onrein. En dan maakt hij ook de heilige tent onrein. Hij moet dus rein gemaakt worden. Anders mag hij niet meer bij het volk van Israël horen.

^21-22Degene die het water met de as gedruppeld heeft, moet zijn kleren wassen. Want iedereen die dat water aangeraakt heeft, is onrein tot de avond. Ook alles wat de onreine persoon aanraakt, wordt onrein. En iemand die de onreine persoon aanraakt, wordt zelf onrein en blijft dat tot de avond.

Die regels gelden voor altijd, voor alle Israëlieten.’