Exodus 8

₁Zeg daarna tegen Aäron dat hij zijn stok boven de rivieren, kanalen en meren moet houden. Dan zullen er overal in Egypte kikkers tevoorschijn komen.’

₂Aäron hield zijn stok boven het water van Egypte, en toen kwamen er kikkers tevoorschijn. Het hele land was bedekt met kikkers.

₃Maar de Egyptische tovenaars konden precies hetzelfde doen. Zij lieten ook kikkers tevoorschijn komen in het hele land.

₄Toen liet de farao Mozes en Aäron komen. Hij zei: ‘Vraag alsjeblieft aan de Heer of hij de kikkers laat verdwijnen. Dan zal ik zijn volk laten gaan. Ze mogen offers gaan brengen aan de Heer.’ ₅Mozes zei: ‘Ik zal bidden voor u, en voor uw dienaren en uw volk. Dan zullen de kikkers verdwijnen uit de huizen. Er blijven alleen nog kikkers over in de Nijl. Zegt u maar wanneer ik tot de Heer moet bidden.’

₆De farao antwoordde: ‘Morgen.’ Mozes zei: ‘Dat is goed. Morgen zult u begrijpen dat niemand zo machtig is als de Heer, onze God. ₇Want morgen zullen alle kikkers verdwijnen uit uw paleis en uit alle huizen. Dan zullen er alleen nog kikkers in de Nijl zijn.’

₈Mozes en Aäron gingen bij de farao vandaan. Mozes vroeg de Heer om de kikkers weg te halen uit het land. ₉De Heer deed wat Mozes vroeg. Overal gingen de kikkers dood, in de huizen, op straat en op het land. ₁₀De mensen raapten ze op en gooiden ze op een hoop. Het hele land stonk van de dode kikkers.

₁₁Toen de farao zag dat de ramp voorbij was, weigerde hij weer om naar Mozes en Aäron te luisteren. Precies zoals de Heer gezegd had.

₁₂De Heer zei tegen Mozes: ‘Zeg tegen Aäron dat hij met zijn stok op de grond moet slaan. Dan zal in heel Egypte het stof veranderen in muggen.’

₁₃En dat gebeurde. Aäron sloeg met zijn stok op de grond en meteen zaten er muggen op de mensen en de dieren. Overal in Egypte veranderde het stof in muggen. ₁₄De tovenaars probeerden hetzelfde te doen. Maar dat lukte niet. Alle mensen en dieren zaten intussen onder de muggen. ₁₅De tovenaars zeiden tegen de farao: ‘Dit moet wel het werk van een god zijn!’

Maar de farao hield vol, hij weigerde om naar Mozes en Aäron te luisteren. Dat had de Heer al gezegd.

₁₆De Heer zei tegen Mozes: ‘Ga morgenochtend vroeg naar de farao, als hij naar de rivier gaat. Zeg tegen hem: ‘De Heer wil dat u zijn volk laat gaan. Dan kunnen ze hem gaan vereren. ₁₇Als u ze niet laat gaan, zal hij steekvliegen op u afsturen, en op uw dienaren en uw volk. Alle huizen in Egypte zullen vol zitten met steekvliegen, en de grond zal ermee bedekt zijn. _18-19Maar in Gosen, waar de Israëlieten wonen, zullen geen steekvliegen zijn. Want de Heer maakt verschil tussen uw volk en zijn eigen volk. Daardoor zult u begrijpen dat de Heer in uw land is. Morgen zal dat gebeuren.’’

₂₀De Heer deed wat hij gezegd had. Er kwamen heel veel steekvliegen. Ze zaten in het paleis van de farao en in de huizen van zijn dienaren. De steekvliegen waren een ramp voor het hele land.

₂₁Toen liet de farao Mozes en Aäron komen. Hij zei: ‘Goed, jullie mogen offers gaan brengen aan je God. Maar dat moet hier in het land gebeuren.’

₂₂‘Dat kan niet,’ zei Mozes. ‘Want de Egyptenaren vinden het afschuwelijk dat wij dieren offeren aan de Heer, onze God. Ze zullen ons doden als we dat doen. ₂₃Nee, u moet ons de woestijn in laten gaan, zo ver als we in drie dagen kunnen komen. Dan kunnen we daar offers brengen aan de Heer, onze God. Dat wil hij van ons.’

₂₄Toen zei de farao: ‘Goed, ik laat jullie gaan. Maar jullie mogen niet te ver gaan. En bid voor mij!’ ₂₅Mozes zei: ‘Zodra ik hier weg ben, zal ik bidden tot de Heer. Morgen zullen de vliegen verdwijnen, bij u, bij uw dienaren en bij uw hele volk. Maar u moet ons niet weer bedriegen. U moet ons volk niet weer tegenhouden.’

₂₆Mozes ging bij de farao vandaan en hij bad tot de Heer. ₂₇De Heer deed wat Mozes vroeg. Hij liet de vliegen verdwijnen bij de farao, bij zijn dienaren en bij alle Egyptenaren. Er bleef nergens meer een vlieg over. ₂₈Maar de farao wilde ook deze keer niet toegeven. Hij weigerde om het volk te laten gaan.