Exodus 20

₁God gaf de Israëlieten de volgende belangrijke regels.

Hij zei: ₂‘Ik ben de Heer, jullie God. Ik heb jullie uit Egypte weggehaald, en bevrijd uit de slavernij.

₃Vereer geen andere goden. Vereer alleen mij.

₄Maak geen beeld van een mens, of van een dier dat in de lucht, op het land of in het water leeft. ₅Je mag geen beelden vereren of ervoor knielen. Want ik, de Heer, ben jullie God. Ik wil niet dat jullie andere goden dienen.

Als iemand mij ontrouw is en andere goden gaat dienen, zal ik hem straffen. Dan straf ik hem en ook zijn nakomelingen, tot en met de vierde generatie. ₆Maar als iemand mij liefheeft en zich aan mijn regels houdt, zal ik goed voor hem zijn. Ik zal ook goed zijn voor zijn nakomelingen, zelfs voor de duizendste generatie.

₇Spreek mijn naam niet zomaar uit, zonder nadenken. Als iemand dat toch doet, zal ik hem straffen.

₈Vier de sabbat, want dat is een bijzondere dag. ₉Zes dagen mogen jullie werken en bezig zijn met alles wat je moet doen. ₁₀Maar de zevende dag is een dag die voor mij bestemd is. Dan mag je niet werken. Ook je zoon, je dochter, je slaaf en je slavin mogen niet werken. Je dieren mogen niet voor je werken. En ook de vreemdelingen die in jullie steden wonen, mogen niet werken. ₁₁Ik heb in zes dagen de hemel en de aarde gemaakt, en de zee met alles wat daar leeft. Maar ik rustte op de zevende dag. Daarom heb ik de zevende dag gezegend. Ik heb er een heilige dag van gemaakt.

₁₂Heb respect voor je vader en je moeder. Dan zul je lang leven in het land dat ik je zal geven.

₁₃Vermoord niemand.

₁₄Ga niet vreemd.

₁₅Steel niet.

₁₆Vertel bij de rechter geen leugens over iemand.

₁₇Verlang niet naar iets dat van een ander is. Blijf af van zijn huis, zijn vrouw, zijn slaaf of slavin, zijn koe of zijn ezel, en van al zijn bezit.’

₁₈Het hele volk hoorde het geluid van de donder en van de trompet. Ze zagen de bliksem en de rokende berg. Ze beefden, gingen een eind achteruit en bleven op een afstand staan. ₁₉Ze zeiden tegen Mozes: ‘Als u tegen ons spreekt, zullen we luisteren. Maar God moet niet meer tegen ons spreken. Want dan zullen we sterven.’

₂₀Maar Mozes zei: ‘Jullie hoeven niet bang te zijn. God is gekomen om te zien of jullie hem vertrouwen. Hij wil dat jullie eerbied voor hem hebben. Want dan zullen jullie doen wat hij wil.’

₂₁Toen ging Mozes naar de donkere wolk toe waar God in aanwezig was. Het volk bleef op een afstand staan.

₂₂De Heer zei tegen Mozes: ‘Zeg namens mij tegen de Israëlieten: ‘Jullie hebben nu meegemaakt dat ik vanuit de hemel met jullie gesproken heb. ₂₃Jullie mogen geen andere goden maken, goden van goud of van zilver. Jullie moeten alleen mij vereren. ₂₄Niet alleen hier, maar overal waar ik vereerd wil worden. Dan zal ik naar jullie toe komen en jullie zegenen.

Jullie moeten voor mij een altaar van aarde maken. Daarop moet je offers aan mij brengen: schapen, geiten en koeien. ₂₅Jullie mogen ook een altaar van steen voor mij maken. Maar dan moet je de stenen niet bewerken met gereedschap van ijzer. Want dan is het altaar niet heilig meer. ₂₆Maak geen trap naar het altaar. Want als de priester omhoog moet klimmen, kunnen de mensen onder zijn kleren kijken.’’