Matteüs 9

₁Jezus ging weer met de boot naar de overkant van het meer. Hij ging naar zijn woonplaats Kafarnaüm. ₂Er kwamen daar een paar mensen bij hem met een draagbed waar een man op lag. De man kon niet lopen. Jezus zag dat die mensen in hem geloofden. Daarom zei hij tegen de man die niet kon lopen: ‘Maak je geen zorgen. Ik vergeef je alles wat je verkeerd gedaan hebt.’

₃Een paar wetsleraren dachten bij zichzelf: Jezus beledigt God! ₄Maar Jezus wist wat ze dachten. Daarom zei hij tegen hen: ‘Jullie moeten niet zulke slechte dingen denken. ₅Het lijkt makkelijk om te zeggen: ‘Ik vergeef je alles wat je verkeerd gedaan hebt.’ Het lijkt veel moeilijker om te zeggen: ‘Sta op en ga lopen.’ ₆Maar ik ben de Mensenzoon. God heeft mij de macht gegeven om zonden te vergeven. Dat zal ik jullie laten zien.’

Toen zei Jezus tegen de man die niet kon lopen: ‘Sta op, pak je bed op, en loop naar huis.’ ₇De man stond op en liep naar huis.

₈Alle mensen zagen het en waren diep onder de indruk. Ze dankten God, die zo veel macht aan mensen geeft.

₉Jezus ging weer verder. Onderweg zag hij een man zitten bij het tolhuis. Hij heette Matteüs. Jezus zei tegen hem: ‘Kom, ga met mij mee.’ Matteüs stond op en ging met Jezus mee.

₁₀Later waren Jezus en zijn leerlingen bij Matteüs thuis om te eten. Daar kwamen ook veel tollenaars en allerlei slechte mensen. En die aten mee. ₁₁Toen de farizeeën dat zagen, zeiden ze tegen de leerlingen: ‘Jullie meester hoort niet te eten met tollenaars en slechte mensen.’

_12-13Toen Jezus dat hoorde, zei hij: ‘Een dokter is er niet voor gezonde mensen, maar voor zieke mensen. Met mij is het net zo. Ik ben er niet voor goede mensen. Maar ik ben gekomen om aan slechte mensen het goede nieuws te vertellen.

Denk eens goed na over deze woorden van God: «Ik wil geen offers, maar ik wil dat jullie goed voor elkaar zijn.»’

₁₄De leerlingen van Johannes de Doper kwamen bij Jezus. Ze zeiden tegen hem: ‘Wij hebben speciale dagen om God te eren. Op die dagen vasten we. De farizeeën doen dat ook. Waarom doen uw leerlingen dat niet?’

₁₅Jezus antwoordde: ‘Mijn leerlingen lijken op de gasten op een bruiloft. Op een bruiloft zijn de gasten vrolijk, zolang de bruidegom bij hen is. Mijn leerlingen zijn ook vrolijk, zolang ik bij hen ben. Maar er komt een tijd dat ik niet meer bij hen ben. Dan zullen mijn leerlingen op sommige dagen vasten.’

₁₆Jezus zei ook: ‘Een oude jas met een scheur erin moet je niet herstellen met een nieuwe lap stof. Want als die nieuwe stof gaat krimpen, scheurt je jas nog verder kapot. ₁₇En jonge wijn moet je niet bewaren in oude wijnzakken. Want oude zakken scheuren open door de jonge wijn. Dan zijn je wijnzakken kapot en stroomt de wijn weg. Je moet jonge wijn bewaren in nieuwe wijnzakken. Dan blijven de wijnzakken en de wijn goed.’

₁₈Terwijl Jezus nog aan het praten was, kwam er een man naar hem toe. Hij was een leider van de synagoge. Hij knielde voor Jezus en zei: ‘Mijn dochter is net gestorven. Kom alstublieft mee en leg uw hand op haar. Dan zal ze weer levend worden.’ ₁₉Jezus stond op en ging met hem mee, samen met de leerlingen.

₂₀Toen kwam er een vrouw aan die al twaalf jaar ziek was. Ze verloor steeds bloed. Ze kwam dichterbij totdat ze vlak achter Jezus was. En ze raakte de rand van zijn jas aan. ₂₁Want ze dacht: Om beter te worden hoef ik alleen maar zijn kleren aan te raken.

₂₂Jezus draaide zich om. Hij zag de vrouw en zei tegen haar: ‘Maak je geen zorgen. Je bent beter geworden dankzij je geloof.’ Vanaf dat moment was de vrouw beter.

_23-24Jezus kwam bij het huis van de man die hem om hulp gevraagd had. Binnen stond een grote groep mensen te huilen, en er werd treurige muziek gemaakt. Toen Jezus het zag, zei hij: ‘Allemaal naar buiten! Het meisje is niet gestorven, maar ze slaapt.’ De mensen lachten hem uit.

₂₅Toen iedereen weggestuurd was, ging Jezus naar het meisje toe. Hij pakte haar hand vast, en het meisje stond op.

₂₆Het verhaal over het meisje werd bekend in het hele land.

₂₇Toen Jezus weer verderging, kwamen er twee blinde mensen aan. Ze liepen met hem mee en riepen: ‘Zoon van David! Heb medelijden met ons!’ ₂₈Toen Jezus een huis binnenging, kwamen de twee blinden naar hem toe. Jezus vroeg aan hen: ‘Geloven jullie dat ik je kan helpen?’ Zij antwoordden: ‘Ja, Heer!’

₂₉Jezus raakte hun ogen aan en zei: ‘Jullie geloven dat ik je kan helpen. Dat zal ook gebeuren.’ ₃₀Toen konden de blinden zien.

Jezus waarschuwde hen. Hij zei: ‘Denk erom, niemand mag weten wat er gebeurd is.’ ₃₁Maar toen ze weggingen, vertelden ze het toch. Het nieuws over Jezus werd bekend in het hele land.

₃₂Toen Jezus en de leerlingen weer verdergingen, werd er een man bij Jezus gebracht. Hij had een kwade geest in zich, en daardoor kon hij niet praten. ₃₃Jezus jaagde de kwade geest uit de man weg. Toen kon de man praten.

Alle mensen die het zagen, waren verbaasd. Ze zeiden: ‘Zoiets is in Israël nog nooit gebeurd!’ ₃₄Maar de farizeeën zeiden: ‘Jezus krijgt hulp van Satan, de leider van de kwade geesten. Daardoor kan hij kwade geesten wegjagen.’

₃₅Jezus reisde rond. Hij ging naar alle steden en dorpen. In de synagogen gaf hij de mensen uitleg over God. Hij vertelde hun het goede nieuws over de nieuwe wereld. En hij maakte iedereen beter die ziek was of pijn had.

₃₆Toen Jezus al die mensen zag, kreeg hij medelijden met hen. Hij dacht: Die mensen hebben het moeilijk. Niemand helpt hen. Ze lijken op schapen zonder herder.

₃₇Jezus zei tegen zijn leerlingen: ‘Het goede nieuws moet overal verteld worden. Maar er zijn te weinig mensen om dat te doen. ₃₈Vraag daarom aan God of hij meer mensen stuurt. Dan kan het goede nieuws overal verteld worden.’