Onrecht
Wat een prachtig verhaal is dat toch: Jezus die te midden van een grote groep mensen stil blijft staan om een zieke vrouw in de ogen te kijken (Lucas 8
Jezus is onderweg naar een doodziek meisje, als opeens een vrouw die al twaalf jaar bloed verliest, hem aanraakt. Deze vrouw doet iets wat absoluut niet kan: door tussen al die mensen te lopen, maakt zij iedereen die ze aanraakt, onrein. Zelfs Jezus, terwijl hij haast heeft om op tijd bij het stervende meisje te zijn. En toch besluit zij om naar Jezus toe te gaan en hem aan te raken. Ze is meteen genezen. Maar dan wil Jezus weten wie zij is. Hij vraagt wie hem heeft aangeraakt, en zegt daarna ook nog iets prachtigs tegen haar. Hij ziet haar. Hij toont haar zijn liefde.
In mijn dagelijks leven probeer ik ook liefdevol te leven. Als tiener al droeg ik een grijs T-shirt met daarop de veelzeggende tekst: ‘All that is necessary for evil to thriumpf, is for good men to do nothing.’ (‘Het enige dat het kwaad nodig heeft om te overwinnen, is dat goede mensen niets doen.’) Ik droeg het jarenlang vol overtuiging. En toch, in de praktijk gaat het vaak zo:
- Ik zit in de trein als een moeder uit het niets haar zoontje van een jaar of zes slaat – de andere reizigers kijken elkaar aan, maar niemand zegt iets. Ik ook niet.
- Ik lees over hoe slecht arbeiders in textielfabrieken het hebben. Maar ik koop toch het leuke maar te goedkope jurkje voor mijn dochter. Terwijl ze er al vier heeft.
- Ik hoor over de mishandeling van dieren in de Nederlandse slachthuizen. Maar ik laat me toch verleiden tot het kopen van een kilo goedkope hamburgers voor op de BBQ.
- Ik kan prima met de fiets en de trein naar mijn werk gaan. Maar het regent, dus ik pak de auto.
- Ik weet dat er elke dag vluchtelingen verdrinken of gevangengezet worden. En toch doe ik niet meer dan wat geld overmaken naar een goed doel.
- Ik heb voor onze eetkamer eindelijk de goede maat en het juiste model tafel gevonden. Dus let ik er maar even niet op of het wel verantwoord hout is met een label.
- Ik erger me aan de hangjongeren in de wijk die van verveling belletje trekken of lachgas nemen. In plaats van hun wat aandacht te geven, doe ik mijn voordeur op slot en zet Netflix aan.
- Ik doe mijn lijf onrecht door geen grenzen te stellen.
- Ik heb geen aandacht voor het verdriet van mijn collega over haar ongewenste kinderloosheid als er alweer een babyshower wordt georganiseerd.
Het zijn allemaal van die menselijke, dagelijkse keuzes. Maar juist in deze keuzes kunnen wij volgens mij een wereld van verschil maken. Goed doen gaat vaak niet vanzelf. Ik moet ervoor kiezen. Moed verzamelen, mijn angst overwinnen om anders te durven te zijn dan de rest. Heb ik genoeg moed om mijn agenda minder vol te plannen, om de ander te zien? Durf ik genoegen te nemen met minder? Minder inkomen, minder spullen, minder aanzien, minder… Maar is het niet zo dat als wij minder worden, God groter wordt?
Ik wil het proberen te doen vanuit liefde: liefde voor God en zijn schepping, liefde voor de mensen en liefde voor mezelf. Zoals Jezus stilstond en de zieke vrouw echt zag. Hij toonde haar zijn liefde.
Durven wij naar hem toe te gaan om ons te laten leiden, om onze ogen te laten opengaan voor nieuwe mogelijkheden, voor zijn koninkrijk, zijn nieuwe wereld, – zijn liefde?
De (Rechte) Bijbel helpt mij om op het juiste spoor te blijven. Om te weten wat het verschil is tussen goed en kwaad. Om te weten wanneer ik moet zwijgen en wanneer moet ik spreken. Om me niet door angst te laten leiden, of door goedkeuring van mensen, maar door een diep gevoel van rechtvaardigheid en liefde.
Deze blog is geschreven door Marije Vermaas, tijdelijk coördinator bij Micha Nederland
Micha Nederland komt op voor gerechtigheid. De organisatie verbindt, inspireert en activeert kerken en organisaties om actief christen te zijn in deze wereld. Dichtbij én ver weg. Met oog voor mens en natuur. Geïnspireerd en gedreven door de profeet Micha.