heiligheid OT: heilige dagen

Bepaalde dagen of tijden worden in het Oude Testament als heilig gezien. Op die dagen mag er meestal niet gewerkt worden, en moeten er bijzondere rituelen worden uitgevoerd:

• sabbat
• feestdagen
• sabbatsjaar en jubeljaar

Sabbat

De sabbat wordt op verschillende plaatsen in het Oude Testament heilig genoemd, onder meer in Exodus 16:23 en Exodus 31:14-15. Er mag op die dag geen werk worden gedaan.

Feestdagen

Een aantal feesten wordt in de Hebreeuwse Bijbel aangeduid als miqraʾ qodesj –‘heilige bijeenkomst’:

• de eerste en zevende dag van het Feest van het Ongedesemd brood (Exodus 12:16; Leviticus 23:7-8; Numeri 28:18, Numeri 28:25);
• de ‘dag van de eerste opbrengst’ (NBG 1951: ‘de dag der eerstelingen’), voorafgaand aan het Wekenfeest (Leviticus 23:21; Numeri 28:26);
• de eerste dag van de zevende maand (Leviticus 23:24; Numeri 29:1);
• de Grote Verzoendag (Leviticus 23:27; Numeri 29:7);
• de eerste en achtste dag van het Loofhuttenfeest (Leviticus 23:34-36; Numeri 29:12).

De Israëlieten moesten deze dagen heiligen door bepaalde rituelen in het heiligdom uit te voeren en zich te onthouden van werk (Nehemia 8:9-11).

Sabbatsjaar en jubeljaar

Het jubeljaar moet geheiligd worden door niet te zaaien of te oogsten (Leviticus 25:10-12). Dezelfde restrictie geldt voor het sabbatsjaar, hoewel die in het Oude Testament niet heilig wordt genoemd.