evangelie

Het woord evangelie is afgeleid van het Griekse woord euangelion, dat ‘goede boodschap’ betekent. Het werkwoord dat hierbij hoort (euangelizomai), ‘een goede boodschap brengen’, komt voor in de Septuaginta, onder andere in Jesaja 52:7:

‘Hoe welkom is de vreugdebode die over de bergen komt aangesneld, die vrede aankondigt en goed nieuws brengt, die redding aankondigt en tegen Sion zegt: “Je God is koning!”’

De ‘goede boodschap’ is dus de aankondiging van het reddende ingrijpen van God. In eerste instantie werd de aanduiding evangelie alleen in het enkelvoud gebruikt. Paulus noemt zichzelf bijvoorbeeld vaak een verkondiger van het evangelie.

Evangelie als genre

De vier evangeliën zijn als aparte geschriften ontstaan. Elk evangelie vertelt over de goede boodschap: hoe God redding brengt door Jezus. De vier evangeliën stonden bekend als 'het evangelie volgens …'.
Op een zeker moment werd de aanduiding ‘evangelie’ – de goede boodschap over Jezus – een naam voor een geschrift waarin over Jezus’ leven, dood en opstanding verteld werd. Op die manier werd de term ‘evangelie’ een genreaanduiding, dat wil zeggen: een naam voor een bepaald soort teksten. De geschriften waarin het goede nieuws werd verteld werden nu zélf euangelion genoemd. Nog weer later werd het meervoud ‘evangeliën’ gebruikt om de verschillende teksten in dat genre aan te duiden.

Evangelie bij Paulus

In veel van zijn brieven schrijft Paulus over het evangelie dat hij verkondigt. Daarmee bedoelt hij niet één van de boeken die wij kennen als de evangeliën, want die bestonden op dat moment nog niet. Hij bedoelt de mondelinge boodschap over Jezus’ leven, dood en opstanding.