BGT: bronteksten

De Bijbel in Gewone Taal is een vertaling uit de Hebreeuwse en Griekse bronteksten:

• Voor het Nieuwe Testament is de nieuwste wetenschappelijke uitgave van de Griekse tekst gebruikt, die bekend staat als de 28e editie van Nestle-Aland. Dat is op dit moment de betrouwbaarste weergave van het Griekse Nieuwe Testament.
• Voor het Oude Testament is de moderne uitgave van de Hebreeuwse tekst gebruikt, de 5e editie van de Biblia Hebraica Stuttgartensia. In het spoor van deskundigen worden op die tekst soms verbeteringen aangebracht (zoals dat gedaan wordt in bijna alle bijbelvertalingen).

Verschil in brontekst

Bijbelvertalingen kunnen soms van elkaar verschillen doordat ze een verschillende brontekst gevolgd hebben. Twee voorbeelden:

• In Deuteronomium 30:16 lijkt in de Hebreeuwse brontekst een klein stukje te ontbreken. Het vers begint met ‘zoals ik u vandaag te doen geef’. Dat veronderstelt een zinnetje ervoor: ‘Houd u aan de wetten en regels van de Heer, uw God’. In de oudste Griekse vertaling van de Hebreeuwse tekst staat dat er ook, en dit is waarschijnlijk de oorspronkelijke tekst. De meeste vertalingen vullen het ontbrekende stukje aan. De Nieuwe Bijbelvertaling doet dat ook, en de BGT ook.
• Na Handelingen 8:36 volgt in sommige vertalingen een extra vers, dat later aan de oorspronkelijke tekst toegevoegd is. In de Nieuwe Bijbelvertaling staat dat extra vers in een voetnoot bij de tekst. In de Statenvertaling en in de Herziene Statenvertaling, staat het extra vers gewoon in de hoofdtekst, als vers 37. Daarmee wordt de suggestie gewekt dat dit vers deel uitmaakt van de oorspronkelijke tekst. Omdat de BGT de oorspronkelijke tekst wil bieden, staan zulke latere toevoegingen er niet in.