2 Korintiërs

De tekst die is overgeleverd als de tweede brief van de apostel Paulus aan de gemeente in Korinte, is waarschijnlijk samengesteld uit delen van verschillende brieven van Paulus. De delen waaruit 2 Korintiërs is samengesteld, zijn waarschijnlijk niet lang na elkaar geschreven, mogelijk allemaal in het jaar 56.

Thema

Op het moment dat Paulus 2 Korintiërs schrijft is zijn relatie met de gemeente grondig verstoord: In 2 Korintiërs 2:5-11 schrijft hij over ruzie die er de laatste keer geweest was tussen hem en de gemeente. Daarmee is 2 Korintiërs een van de eerste documenten in de kerkgeschiedenis over een belangrijk conflict tussen een gemeenschap van christenen en hun leider.
De spanningen bepalen de manier waarop Paulus de Korintiërs aanspreekt. Hij wil ze met persoonlijke en theologische argumenten weer achter zich krijgen.
Andere thema’s zijn het lijden van Paulus (2 Korintiërs 1:5), troost (2 Korintiërs 1:3-7), het verbond tussen God en zijn volk (2 Korintiërs 3:6-18), verzoening (2 Korintiërs 5:14-21), vrijgevigheid (2 Korintiërs 8-9), opschepperij (2 Korintiërs 10-12) en mystieke ervaring (2 Korintiërs 12:1-10). Ten slotte valt op dat de brief, zonder dat dit uitgewerkt wordt, geschreven is vanuit een theologie waarin de heilige Geest belangrijk is.

Stijl

2 Korintiërs is een van de meest persoonlijke brieven van Paulus. De brief bevat veel lange zinnen en veel theologisch taalgebruik. Opvallend zijn de korte vragen en antwoorden die Paulus gebruikt om op besliste wijze zijn tegenstanders de mond te snoeren (zie bijvoorbeeld 2 Korintiërs 11:22-23).