₁Hij vertrok daarvandaan naar Judea en het gebied aan de overkant van de Jordaan, en de mensen verzamelden zich weer in groten getale om Hem heen; Hij onderwees hen zoals Hij gewoon was te doen. ₂Er kwamen ook farizeeën op Hem af. Ze vroegen Hem of een man zijn vrouw mag verstoten. Zo wilden ze Hem op de proef stellen. ₃Hij vroeg hun: ‘Hoe luidt het voorschrift van Mozes?’ ₄Ze zeiden: ‘Mozes heeft de man toegestaan een scheidingsbrief te schrijven en haar te verstoten.’ ₅Jezus zei tegen hen: ‘Hij heeft u dat voorgeschreven omdat u halsstarrig bent. ₆Maar al bij het begin van de schepping heeft God de mens mannelijk en vrouwelijk gemaakt; ₇daarom zal een man zich losmaken van zijn vader en moeder en zich hechten aan zijn vrouw, ₈en die twee zullen één lichaam zijn, ze zijn dus niet langer twee, maar één. ₉Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’

₁₀In huis stelden de leerlingen Hem hier weer vragen over. ₁₁Hij zei tegen hen: ‘Wie zijn vrouw verstoot en met een ander trouwt, pleegt overspel; ₁₂en als zij haar man verstoot en met een ander trouwt, pleegt zij overspel.’

₁₃De mensen probeerden kinderen bij Hem te brengen om ze door Hem te laten aanraken, maar de leerlingen berispten hen. ₁₄Toen Jezus dat zag, wond Hij zich erover op en zei tegen hen: ‘Laat de kinderen bij Me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. ₁₅Ik verzeker jullie: wie niet als een kind het koninkrijk van God ontvangt, zal er zeker niet binnengaan.’ ₁₆Hij nam de kinderen in zijn armen en zegende hen door hun de handen op te leggen.