Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap

David en Saul – 10 mei

Bijbeltekst(en)

David aan het hof

6Bij de intocht van het leger, toen David terugkeerde van zijn overwinning op de Filistijn, liepen in alle steden van Israël de vrouwen zingend en dansend uit om koning Saul feestelijk in te halen met muziek van tamboerijnen en rinkelbellen. 7Opgetogen zongen ze:

‘Saul versloeg ze bij duizenden,

David bij tienduizenden.’

8Saul ergerde zich aan dit lied en werd woedend: ‘David geven ze er tienduizenden en mij maar duizenden. Nog even en ze geven hem het koningschap!’ 9Vanaf die dag begon Saul David te wantrouwen.

10De volgende dag werd Saul opnieuw overmand door een kwade geest van God. Hij liep als een razende door het huis, met zijn speer in de hand, terwijl David zoals gewoonlijk op de lier tokkelde. 11‘Ik spies die jongen aan de muur!’ riep Saul uit. Hij wierp zijn speer, maar David kon hem tot tweemaal toe ontwijken. 12Toen begon Saul bang te worden voor David, omdat hij merkte dat de HEER hem verlaten had en David bijstond. 13Hij wilde David niet meer in zijn buurt hebben en stelde hem aan als bevelhebber over een eenheid van duizend man. Aan het hoofd van zijn troepen ondernam David verschillende veldtochten, 14en hij bracht ze alle tot een goed einde omdat de HEER hem bijstond. 15Toen Saul zag dat David slaagde in alles wat hij ondernam, werd hij nog banger voor hem. 16Maar verder droeg iedereen in Israël en Juda David op handen, omdat hij hen steeds opnieuw aanvoerde in hun veldtochten.

1 Samuel 18:6-16NBV21Open in de Bijbel
Davids vlucht

1Saul maakte aan zijn hovelingen en zijn zoon Jonatan bekend dat hij Davids dood wenste. Maar Jonatan, die zeer op David gesteld was, 2waarschuwde hem: ‘Mijn vader Saul is van plan je te doden. Wees op je hoede morgenochtend, houd je schuil en blijf waar je bent. 3Ik ga dan met mijn vader de stad uit, houd bij jou in de buurt halt en breng het gesprek op jou. Daarna zal ik je laten weten hoe de zaken staan.’ 4Jonatan hield tegen zijn vader Saul een pleidooi voor David. Hij sprak als volgt: ‘Laat de koning zich niet vergrijpen aan zijn dienaar David. Hij heeft u immers niets misdaan. Integendeel, hij heeft u juist grote diensten bewezen. 5Met gevaar voor eigen leven heeft hij de Filistijn verslagen, en de HEER heeft Israël een grote overwinning bezorgd. U hebt het met eigen ogen gezien en was er opgetogen over. Waarom zou u dus onschuldig bloed vergieten door David te doden zonder dat daar aanleiding toe is?’ 6Saul liet zich door Jonatan overreden en zwoer: ‘Zo waar de HEER leeft, hij zal niet worden gedood.’ 7Toen riep Jonatan David en vertelde hem hoe het gesprek verlopen was. Hij bracht David bij Saul en David kwam weer aan het hof wonen, zoals eerst.

8Ondertussen ging de oorlog voort. Weer trok David tegen de Filistijnen ten strijde, bracht hun een grote slag toe en joeg ze op de vlucht. 9En weer werd Saul gekweld door een kwade geest van de HEER. Hij zat thuis, zijn speer in de hand, terwijl David muziek voor hem maakte. 10Weer probeerde hij David met zijn speer aan de muur te spiesen, maar weer kon David hem ontwijken en boorde de speer zich in de muur. David vluchtte weg en zocht nog diezelfde nacht een veilig heenkomen. 11Saul stuurde mannen naar Davids huis om het te bewaken en hem de volgende ochtend te doden. Maar Davids vrouw Michal waarschuwde hem: ‘Breng je vannacht nog in veiligheid, anders is het morgen met je gedaan.’ 12Ze hielp hem uit het venster naar beneden, en hij maakte zich uit de voeten en wist te ontkomen. 13Toen nam Michal het beeld van de huisgod en legde dat in het bed. Om het hoofd vlocht ze wat geitenhaar en ze dekte het beeld toe met een deken. 14Saul stuurde mannen om David gevangen te nemen, maar Michal zei dat hij ziek was. 15Toen stuurde Saul hen opnieuw naar Davids huis om zich er met eigen ogen van te overtuigen dat David er was, en hij droeg hun op: ‘Breng hem hier, desnoods met bed en al, zodat hij ter dood kan worden gebracht.’ 16Toen de mannen binnenkwamen, zagen ze dat er een beeld in bed lag, met een pluk geitenhaar om zijn hoofd. 17‘Waarom heb je mij zo bedrogen?’ vroeg Saul aan Michal. ‘Je hebt mijn aartsvijand helpen ontsnappen!’ ‘Ik moest wel,’ antwoordde Michal. ‘Hij zei tegen me: “Help me ontsnappen, of moet ik je soms doden?”’

18David had zich uit de voeten gemaakt en een veilig heenkomen gezocht. Hij was naar Rama gegaan, naar Samuel, en had hem alles verteld wat Saul hem had aangedaan. Samen gingen ze naar het profetenhuis en namen daar hun intrek.

1 Samuel 19:1-18NBV21Open in de Bijbel

Saul is jaloers op David, en ook bang voor hem. In 1 Samuel 18:29 staat zelfs dat Saul Davids grootste vijand is. David wordt beroemd, en vanaf dat moment laat Saul aan iedereen weten dat hij David wil doden, ook aan zijn zoon Jonatan. Dat lijkt logisch, maar Saul kan er niet zomaar van uitgaan dat Jonatan de kant van zijn vader zal kiezen, want Jonatan houdt veel van David.

Jonatan is trouw aan zijn vriend David en waarschuwt hem. David vlucht naar een plek buiten de stad, een plek die hij en Jonatan beide kennen. En daar – binnen gehoorsafstand van David – spreekt Jonatan met zijn vader Saul over David. Jonatan weet de juiste toon te treffen. Hij noemt Saul koning en David een dienaar. Hij vertelt wat David allemaal voor Saul gedaan heeft en hoe God daardoor Israël geholpen heeft.

Ook Davids vrouw Michal helpt David. Zij is een dochter van Saul, maar net als haar broer Jonatan kiest zij de kant van David. Zo krijgt David telkens weer de kans om te ontsnappen aan Sauls moordpogingen.

Vraag: Ben jij weleens door iemand geholpen van wie je het niet verwachtte? Of heb je weleens iemand geholpen die het niet had verwacht?

Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschapv.4.18.8
Volg ons