Heechliet 3

₁Nachts, op myn rêstbêd,

socht ik myn alderleafste;

ik socht him, mar ik fûn him net.

₂Ik wol derôf en de hiele stêd troch,

oer strjitten en pleinen,

ik wol om myn alderleafste sykje.

Ik socht him, mar ik fûn him net.

₃Ik trof de wachters,

dy’t de stêd trochkruse:

Hawwe jim myn alderleafste ek sjoen?

₄Mar amper wie ik har foarby,

of ik fûn myn alderleafste.

Ik krige him beet en liet him net los,

ear’t ik him yn it hûs fan ús mem brocht hie,

yn ’e keamer fan har dy’t my berne hat.

₅Ik beswar jimme, fammen fan Jeruzalem,

by de gazellen of de reeën fan it fjild,

fjurje de leafde net oan en meitsje har net wekker,

ear’t se der nocht oan hat.

₆Wat komt dêr út ’e woestine wei

as kolommen fan reek,

yn wolken fan mirre en wijreek,

en krûderijen fan ’e keapman?

₇Dat is de draachstoel fan Salomo

mei sechstich helden der omhinne,

út ’e helden fan Israel,

₈allegearre bewapene mei it swurd,

en goed beleard yn ’e striid;

elk hat it swurd op ’e side,

klear foar it alarm yn ’e nacht.

₉In draachkoets liet kening Salomo him meitsje

fan hout út ’e Libanon.

₁₀De fuotstikken makke er fan sulver,

de leunings fan goud,

de sitting wie fan poarper

en it binnenwurk mei leafde beklaaid

troch de fammen fan Jeruzalem.

₁₁Kom bûten, o dochters fan Sion,

en sjoch hoe’t kening Salomo de krânse draacht,

dêr’t syn mem him mei omkrânze hat

de deis fan syn brulloft,

de deis, dat syn hert bliid wie.