Spreuken 13

₁In wize soan hâldt fan ’e tucht,

mar de spotter heart de fermoanning net iens.

₂In goed man sjocht dat syn wurd fertuten docht,

mar de trouweleaze set alles op geweld.

₃Dy’t syn mûle yn ’e macht hat past op syn eigen libben,

mar him, dy’t rap mei de mûle is, wankt de ûndergong.

₄De luiwammes longeret mar en hy bedijt neat,

mar de warbere kriget wat syn hert begeart.

₅De rjochtfeardige hatet leagentaal,

mar de sûnder hannelet skandlik en beskamsum.

₆Gerjochtichheid beskermet him dy’t oprjocht syn wei giet,

mar de sûnders komme troch de sûnde te fallen.

₇Sommigen dogge har ryk foar en hawwe neat

en oaren hâlde har earm en hawwe gâns besit.

₈De rike moat in lospriis foar syn libben jaan,

mar de earme komt net iens in drigemint te hearren.

₉It ljocht fan ’e rjochtfeardigen baarnt helder,

mar de lampe fan ’e sûnders giet út.

₁₀Fan oerdwealskens komt allinnich mar spul,

mar dy’t har riede litte, winne wysheid.

₁₁Wat al te maklik wûn is, wurdt like gau wer wei,

mar dy’t it mei de hannen fertsjinnet, dy wurdt ryk.

₁₂Hoopje sûnder útsicht is hertsearich,

mar in begearte dy’t neikomt, is in libbensbeam.

₁₃Dy’t net om sizzen jout, moat it belije,

mar dy’t it gebod yn acht nimt wurdt beleanne.

₁₄It ûnderrjocht fan ’e wize is in boarne fan libben,

men kin der de falstrikken fan ’e dea troch mije.

₁₅Goed begryp bringt geunst mei,

mar de wei fan ’e ûntrouwen is har eigen ûndergong.

₁₆In ferstannich man docht alles mei oardiel,

mar in dwaas rint mei syn dwaasheid te keap.

₁₇In boade dêr’t men net op oan kin bringt ûnheil,

mar in betroubere boade is medisyn.

₁₈Earmoed en skande is foar him dy’t de tucht ferachtet,

mar dy’t de fermoanning acht slacht wurdt eare.

₁₉In winsk dy’t neikomt docht jin tige goed,

mar it stiet de dwazen tsjin om it kwea te mijen.

₂₀Dy’t mei wizen omgong hat, sil wiis wurde,

mar dy’t it mei dwazen hâldt sil it mis mei gean.

₂₁It ûngelok ferfolget de sûnder,

mar it lok leannet de rjochtfeardigen.

₂₂In goed man makket syn besit ta oan syn bernsbern,

mar it besit fan ’e sûnder is weilein foar de rjochtfeardige.

₂₃It braaklân bringt foar de earmen noch iten genôch op,

mar sels dat giet faak troch ûnrjocht ferlern.

₂₄Dy’t de stôk sparret hatet syn soan,

mar dy’t syn soan leaf hat, kastijt him op ’e tiid.

₂₅De rjochtfeardige kin ite safolle as er wol,

mar de mage fan ’e sûnders hat altyd te min.