Jakobus 4

₁Wêr komme dy fjochterijen en wêr komme dy rûzjes by jimme fan? Komme dy net út jimme hertstochten wei, dy’t altiten yn jimme oan it oarlogjen binne? ₂Jimme begeare wat en krije it net; dêr kinne jimme wol ien om fermoardzje; jimme binne oergeunstich, mar kinne net krije wat jimme hawwe wolle, dêrom fjochtsje en oarlogje jimme. Jimme hawwe neat, want jimme bidde der net om. ₃Of jimme bidde al, mar krije it net, om’t jimme ferkeard bidde: mei it doel jimme lusten te befredigjen. ₄Troubrekkers, witte jimme net dat de freonskip mei de wrâld oars net is as fijânskip tsjin God? Elk dy’t in freon fan ’e wrâld wêze wol, wurdt dêr in fijân fan God mei. ₅Of miene jimme faaks dat der foar de aardichheid yn ’e Skrift stiet: De Geast dy’t Er yn ús wenje litten hat, wol Er hielendal foar Himsels hawwe? ₆Mar grutter is de genede dy’t Er ús jout. Want de Skrift seit:

₇Jou jim dêrom del ûnder God. Ferset jim tsjin ’e duvel, dan sil er jim gewurde litte.

₈Kom tichter by God, dan sil Hy tichter by jimme komme. Waskje de hannen, sûnders. Suverje de herten, twivelriedigen. ₉Besef jimme ellinde, treurje en skriem. Lit jimme laitsjen feroarje yn treurjen en jimme blydskip yn fertriet. ₁₀Wurd lytsman foar de Hear, dan sil Hy jimme grut meitsje.

₁₁Meitsje elkoar net min, bruorren. Dy’t syn broer min makket of rjochter oer him spilet, dy makket winliken de wet min en spilet dêr rjochter oer. Asto no rjochter oer de wet spilest, dan dochst der net neffens, mar stelst dy derboppe. ₁₂Der is mar Ien dy’t de wet jout en tagelyk Rjochter is: Hy dy’t frijsprekke en feroardielje kin. Mar wa miensto, datst biste om oer dyn neiste rjochter te spyljen?

₁₃Hark ris, jimme dy’t sizze: hjoed of moarn sille wy nei dy-en-dy stêd tagean, dêr in jier tahâlde, hannel driuwe en winst meitsje. ₁₄Jimme witte net ienris hoe’t it der moarn mei jim libben foarstiet. Want jimme binne as in damp dy’t efkes ferskynt en dan wer ferdwynt. ₁₅Wylst jimme sizze moasten: As de Hear it wol, sille wy libje en dit of dat dwaan. ₁₆Mar no sprekke jimme ek noch op fan jimme grutske plannen. Al sok opsprekken is ferkeard. ₁₇Wa’t dan wit hoe’t er it goede dwaan moat, en it lykwols net docht, dy docht sûnde.