Hebreeërs 11

₁Wat is it leauwen? De fêste grûn fan wat men hopet, it bewiis fan ’e dingen dy’t men net sjen kin. ₂Om dat leauwen binne de minsken út âlde tiden troch God mei eare neamd.

₃Om’t wy leauwe, fersteane wy, dat de wrâld makke is troch it sprekken fan God en dat sadwaande wat wy sjen kinne, net ûntstien is út wat wy waarnimme kinne.

₄Om’t er leaude hat Abel in better offer brocht oan God as Kaïn. Troch dat leauwen hat er it tsjûgenis fan God krige, dat er rjochtfeardich wie, want God sels hat syn jefte goedkard. En dêrtroch sprekt er noch, al is er stoarn.

₅Om’t er leaude is Henoch weinommen sûnder de dea te ûndergean. Hy wie net mear te finen om’t God him weinommen hie. Want wy lêze fan him, dat God gefallichheid yn him hie, ear’t er weinommen waard. ₆Sûnder leauwen bestiet it net om God gefallich te wêzen; dy’t ta God komt moat leauwe dat Er bestiet en dat Er leannet wa’t it by Him sykje.

₇Om’t er leaude hat Noäch in warskôging fan God krige oer wat noch net te sjen wie. Hy hat yn hillich ûntsach in arke boud om syn húshâlding te rêden. Troch dat leauwen hat er de wrâld feroardiele en hat er sels diel krige oan ’e gerjochtichheid dy’t it leauwen meibringt.

₈Om’t er leaude hat Abraham harkje wollen, doe’t er roppen waard om fuort te gean nei in plak dat er as erflik besit krije soe. Hy is fuortgien sûnder dat er wist wêr’t er belanje soe.

₉Om’t er leaude hat er him nei wenjen set yn it lân dat him tasein wie, en dat wie foar him in frjemd lân. Hy hat dêr yn tinten wenne mei Izaäk en Jakob, dy’t deselde belofte krige hienen. ₁₀Want hy seach út nei de stêd mei de fûneminten, de stêd dy’t God sels ûntwurpen en boud hat.

₁₁Om’t er leaude krige er de krêft om by Sara sels bern te krijen, al wienen se dêr te âld foar, want hy wist dat er Him dy’t it tasein hie, fertrouwe koe. ₁₂Dêrom is der fan ien man, en dat fan ien dy’t al sa âld wie dat er gjin bern mear krije koe, in neiteam kommen sa machtich as de stjerren oan ’e himel en as de sânkerrels oan it strân fan ’e see dy’t net te tellen binne.

₁₃Yn it leauwen binne dy allegearre stoarn, sûnder dat se krige hawwe wat har tasein wie. Se hawwe dat allinnich fan fierrens sjoen en begroete. Se kamen der foar út, dat se op dizze ierde net thús wienen en hjir mar foar in skoftsje wennen. ₁₄Dy’t soks sizze, litte dúdlik blike, dat se sykjende binne om in wier heitelân. ₁₅As se it lân dêr’t se weikamen foar de geast hâlden hienen, dan hienen se wol werom gean kinnen. ₁₆Mar har herte gong eigentlik út nei in better heitelân: it himelske. Dêrom skammet God Him der net foar en lit Him har God neame, want Hy hat foar har in stêd reemakke.

₁₇Om’t er leaude hat Abraham, doe’t er hifke waard, Izaäk offere. Ja, hy dy’t de belofte krige hie, hat syn ienlingssoan offere. ₁₈En tsjin him wie sein: Allinnich Izaäks bern sille as dyn neiteam jilde. ₁₉Hy rekkene derop, dat God sels by steat wie en wekje Izaäk út ’e deaden op. No, dêr hat er him by wize fan sprekken ek út werom krige.

₂₀Om’t er leaude hat Izaäk oer Jakob en Ezau in segen útsprutsen, ek mei it each op ’e takomst.

₂₁Om’t er leaude hat Jakob, doe’t er yn it stjerren lei, beide soannen fan Joazef segene. Hy bidde God oan en line dêrby op ’e útein fan syn stôk.

₂₂Om’t er leaude hat Joazef, doe’t er stoar, al doeld op ’e úttocht fan ’e Israeliten en hat er bestel jûn oer syn lyk.

₂₃Om’t se leauden hawwe de âlden fan Mozes him trije moanne lang ferburgen hâlden, fuort nei’t er berne wie. Want se seagen dat it in moai bern wie, en se wienen net bang om tsjin it befel fan ’e kening yn te gean.

₂₄Om’t er leaude hat Mozes, doe’t er grut wurden wie, wegere om foar in soan fan Farao’s dochter troch te gean. ₂₅Hy woe leaver mei Gods folk min behannele wurde as it der foar in skoftke goed fan nimme en sûndigje. ₂₆Hy achte de smaad sa’t Kristus dy ûndergien hat, grutter rykdom as de skatten fan Egypte, want hy hie de kommende beleanning foar eagen.

₂₇Om’t er leaude hat er Egypte ferlitten en joech er neat om ’e grime fan ’e kening, want hy hâlde hoek, as seach er de Unsjenlike.

₂₈Om’t er leaude hat er it Peaske hâlden en soarge foar it bestriken fan ’e doarposten mei it bloed, dat de ferdjeringel net oan har earstlingssoannen komme soe.

₂₉Om’t se leauden binne de Israeliten troch de Reade See gien as oer droech lân. Doe’t de Egyptners dat (ek) besochten, binne se (troch it wetter) ferswolge.

₃₀Om’t de Israeliten leauden binne de muorren fan Jericho omfallen, nei’t se der sân dagen lang omhinne tein wienen. ₃₁Om’t se leaude is Rachab de hoer net mei de ûnleauwigen omkommen, mei’t se de spionnen gastfrij yn ’e hûs helle hie.

₃₂En wat sil ik noch mear sizze? Ik haw it net oan tiid om te fertellen fan Gideön, Barak, Simson, Jefta, David en Samuël en de profeten. ₃₃Dy hawwe troch it leauwen keninkriken oerwûn, gerjochtichheid dien en krige wat God har tasein hie. Se hawwe liuwen de bek stoppe, ₃₄gleone fjurren dwêst, binne oan it skerp fan it swurd ûntkommen. Se wienen swak, mar binne wer sterk wurden, se waarden machtich yn ’e oarloch en hawwe frjemde legers weromjage. ₃₅Froulju hawwe har deaden weromkrige troch ferrizenis út ’e dea. Oaren hawwe har oan ’e dea ta martelje litten en hawwe de frijheid ôfwiisd om in bettere ferrizenis te winnen. ₃₆Wèr oaren moasten bespotting en giseling ferduorje, boeiens en opsluting. ₃₇Se binne stiennige, midstwa seage, deade mei it swurd. Se hawwe omrûn yn skieppefluezen en geitefellen, heukerich, ferfolge en mishannele. ₃₈Se wienen te goed foar dizze wrâld. Se hawwe omswalke yn woestinen en op bergen en hâlden ta yn spelonken en hoalen yn ’e grûn.

₃₉Dy wurde allegearre troch har leauwen mei eare neamd. Dochs hawwe se noch net krige wat harren tasein wie. ₄₀God hie nammentlik mei ús wat betters foar: Hy woe net, dat sy sûnder ús ta it heechste doel komme soenen.