Deuteronomium 34

₁Doe gong Mozes út ’e flakten fan Moäb wei by de berch Nebo op, de top fan ’e Pisga, lyk foar Jericho oer. En de Heare liet him it hiele lân sjen fan Gileäd ôf oan Dan ta, ₂hiele Naftaly en it lân fan Efraïm en Manasse en it hiele lân fan Juda oan ’e westlike see ta, ₃it Suderlân, de Jordaanstreek, de flakte fan Jericho, de palmstêd, oan Soär ta. ₄Doe sei de Heare tsjin him: Dit is it lân dat Ik har foarfaars Abraham, Izaäk en Jakob sward haw: Dyn neiteam sil Ik it jaan. Ik haw it dy mei dyn eigen eagen sjen litten, mar do silst net oer de Jordaan komme. ₅Sa stoar hy dêr, yn it lân fan Moäb, Mozes, de tsjinstfeint fan de Heare, neffens wat de Heare sein hie. ₆Hy begroef him yn ’e delling yn it lân fan Moäb foar Beth Peör oer en oant hjoed-de-dei ta wit net ien wêr’t syn grêf is. ₇Mozes wie hûnderttweintich jier doe’t er stoar. Syn eagen wienen net minder wurden en syn krêften net ferfallen. ₈De Israeliten beskriemden Mozes yn ’e flakten fan Moäb tritich dagen lang, oant de tiid fan triennen en rou oer Mozes oer wie.

₉Jozua no, de soan fan Nûn, wie fol fan in geast fan wysheid, want Mozes hie him de hannen oplein en de Israeliten harken nei him en hja dienen wat de Heare Mozes opdroegen hie. ₁₀Lykwols is der net wer in profeet yn Israel opstien lykas Mozes, dêr’t de Heare persoanlik mei omgong, ₁₁sjoen alle tekens en wûnders dy’t de Heare him opdroech yn Egypte foar Farao en al syn feinten te dwaan en foar syn hiele lân, ₁₂en sjoen hiel de grutte krêft en de duchtige dieden, dy’t Mozes dien hat foar de eagen fan hiele Israel.