1 Keningen 1

₁Doe’t kening David heech op jierren kommen wie, koed er mar net waarm wurde, al bestoppen se him ek noch sa. ₂Dêrom seinen syn tsjinners tsjin him: Se moatte foar mynhear de kening in frommeske, in jongfaam sykje en dy moat de kening betsjinje, foar him soargje en yn syn earmen sliepe; dan sil mynhear de kening wol waarm wurde kinne. ₃Doe sochten se om in kreas jongfaam yn it hiele gebiet fan Israel. Se fûnen Abisjach fan Sjûnem en brochten har by de kening. ₄De jongfaam wie tige kreas. Se soarge foar de kening en betsjinne him, mar de kening besliepte har net.

₅Undertusken tocht Adonia, de soan fan Chaggit, yn syn oermoed: Ik bin de man dy’t kening wurde sil. Dat hy túgde him hynder-en-weinen oan en fyftich man, dy’t foar him út rûnen. ₆Syn heit is him al syn libbensdagen noait op it sear kommen mei de fraach: Wêrom dochsto soks? Boppedat, hy wie ek tige kreas fan uterlik en hy folge yn jierren oan Absalom. ₇Hy hie rieplachte mei Joäb, de soan fan Serûja en mei pryster Abjatar, dat dy stienen oan Adonia syn kant. ₈Mar pryster Sadok, Benaja, de soan fan Jojada, profeet Natan, Sjimy Reï en de helden fan David hâlden it net mei Adonia. ₉Doe’t Adonia dan ek in offer tariste fan skiep en kij en mestfee by de Slangestien njonken de put Rogel, noege er al syn bruorren, de keninklike prinsen en fan alle mannen fan Juda it gefolch fan ’e kening; ₁₀mar profeet Natan, Benaja, de helden en syn broer Salomo noege er net.

₁₁Doe sei Natan tsjin Batsjêba, de mem fan Salomo: Hawwe jo net heard, dat Adonia, de soan fan Chaggit, kening wurden is, sûnder dat ús hear David derfan wit? ₁₂No dan, lit my jo in rie jaan, dat jo jo eigen libben en dat fan jo soan Salomo rêde kinne. ₁₃Gean nei kening David ta en sis tsjin him: Mynhear de kening, hawwe jo sels jo tsjinstfaam net sward: Wiswier, dyn soan Salomo sil nei my kening wurde en op myn troan sitte? Wêrom is Adonia dan no kening wurden? ₁₄Wylst jo dêr dan noch mei de kening prate, sil ik nei jo deryn komme en jo wurden byfalle.

₁₅Dat sa gong Batsjêba by de kening yn ’e keamer. De kening wie tige âld wurden en Abisjach fan Sjûnem wie der om de kening te betsjinjen. ₁₆Batsjêba bûgde de holle en foel foar de kening del. Hy sei: Wat woenen jo? ₁₇Hja sei tsjin him: Myn hear, jo hawwe my sels by de Heare, jo God, sward: Salomo, dyn soan, sil nei my kening wurde en hy sil op myn troan sitte. ₁₈En no is Adonia samar kening wurden sûnder dat jo, mynhear de kening, der weet fan hawwe; ₁₉hy hat in offer tarist fan in hiele keppel kij en mestfee en skiep en dêr alle keninklike prinsen by noege en pryster Abjatar en de legerkommandant Joäb, mar jo tsjinner Salomo hat er net noege. ₂₀Nei jo, mynhear de kening, sjogge no de eagen fan hiele Israel, dat jo har te witten dogge, wa’t nei jo op ’e troan fan mynhear de kening sitte sil. ₂₁Wannear’t mynhear de kening mei syn foarfaars rêst is, sille ik en myn soan Salomo it ûntjilde moatte.

₂₂Wylst se noch mei de kening prate, sjochdêr, profeet Natan kaam deryn. ₂₃Hja dienen de kening te witten: Profeet Natan is der. Dy kaam flakby en bûgde foar de kening mei it gesicht oan ’e grûn ta. ₂₄En Natan sei: Mynhear de kening, jo hawwe sels grif sein: Adonia sil nei my kening wurde en op myn troan sitte? ₂₅Want dy hat hjoed in offer tarist fan in hiele keppel kij en slachtfee en skiep en hy hat in útnoeging stjoerd oan ’e keninklike prinsen, de legerkommandant en oan pryster Abjatar. En dêr sitte se no mei him te iten en te drinken en roppe: Lang mei kening Adonia libje! ₂₆My lykwols, jo tsjinner, pryster Sadok, Benaja, de soan fan Jojada en Salomo, jo tsjinner, hat er gjin útnoeging stjoerd. ₂₇As dizze saak fan mynhear de kening útgien is, dan hawwe jo dus oan jo trouwe tsjinners net te witten dien, wa’t nei jo op ’e troan fan mynhear de kening sitte sil.

₂₈Doe antwurde kening David: Rop Batsjêba der wer yn! Dy kaam deryn en gong foar de kening stean. ₂₉Doe swarde de kening: Sa wier as de Heare libbet, dy’t myn libben út alle need rêden hat: ₃₀Sa’t ik sward haw by de Heare, de God fan Israel, dat Salomo, dyn soan, foarfêst nei my kening wêze sil en yn myn plak op ’e troan sitte, sa sil ik hjoed noch dwaan. ₃₁Doe bûgde Batsjêba mei it gesicht oan ’e grûn ta, foel foar de kening del en sei: Myn hear, kening David, mei foar altyd libje!

₃₂Kening David sei: Rop pryster Sadok, profeet Natan en Benaja, de soan fan Jojada! Dy kamen foar de kening. ₃₃De kening sei tsjin har: Nim de trouwe tsjinners fan jimme hear mei, lit myn soan Salomo op myn eigen mûldier ride en bring him nei de Gichon. ₃₄Dêr moatte pryster Sadok en profeet Natan him ta kening oer Israel salvje. Dan moatte se op ’e rammehoarn blaze en roppe: Lang mei kening Salomo libje! ₃₅Dan moatte jim achter him oan weromkomme en hy moat syn yntocht yn ’e stêd hâlde en op myn troan sitten gean en hy sil my opfolgje. Hjirmei haw ik him oansteld as oanfierder oer Israel en Juda. ₃₆Doe antwurde Benaja, de soan fan Jojada, de kening en sei: Amen! ₃₇Mei de Heare, de God fan mynhear de kening dat ek mar sizze! Sa’t de Heare mei mynhear de kening west hat, sa mei Er ek mei Salomo wêze en syn troan noch grutter meitsje as de troan fan mynhear de kening David.

₃₈Doe setten pryster Sadok, profeet Natan en Benaja, de soan fan Jojada, ôf mei de Keretiten en de Peletiten, lieten Salomo op it mûldier fan kening David ride en brochten him nei de Gichon. ₃₉Sadok, de pryster, helle in hoarn mei oalje út ’e tinte en salve Salomo. Hja bliezen op ’e rammehoarn en al it folk rôp: Lang mei kening Salomo libje! ₄₀Doe sette it hiele folk de stap deryn achter him oan. Derby blies it folk op ’e skalmei, hja jubelen fan grutte bliidskip, dat de grûn spjalte fan har jûchhei.

₄₁Adonia en alle gasten by him hearden it. Se woenen krekt dien meitsje, doe’t Joäb it lûd fan ’e rammehoarn hearde. Hy sei: Wat moat dat lûd lawaai yn ’e stêd betsjutte?

₄₂Wylst er noch spriek, sjoch, dêr kaam Jonatan de soan fan pryster Abjatar oan. Adonia sei: Jo binne in betrouber man. Kom deryn. Jo hawwe faaks goed boadskip. ₄₃Jonatan antwurde Adonia: Krektoarsom! Us hear, kening David, hat Salomo kening makke. ₄₄Hy hat him pryster Sadok, profeet Natan, Benaja de soan fan Jojada en de liifwacht meijûn. Se hawwe him op it mûldier fan ’e kening ride litten ₄₅en pryster Sadok en profeet Natan hawwe him ta kening salve by de Gichon. Dêrwei hawwe se mei jûchhei de stap deryn set en de stêd is yn ûnstjoer. Dat is it lawaai, dat jim heard hawwe. ₄₆Fierders is Salomo al op ’e keningstroan sitten gien ₄₇en de tsjinners fan ’e kening binne kommen om ús hear, kening David, te lokwinskjen. Hja seinen: Mei jo God Salomo syn namme noch hearliker meitsje as jo namme en syn troan noch grutter as jo troan. De kening hat him sels op syn bêd foaroerbûgd ₄₈en sein: Heech te priizjen is de Heare, de God fan Israel, dy’t it sa beskikt hat, dat der hjoed ien op myn troan sit en dat myn eagen it sjen mochten.

₄₉Feralterearre sprongen alle gasten, dy’t by Adonia wienen, oerein en elk socht in goed hinnekommen. ₅₀Ek Adonia spile de wyk, bang dat er wie foar kening Salomo. ₅₁Se dienen kening Salomo troch: Adonia is bang foar kening Salomo; hy hat de hoarnen fan it alter beetkrigen en sein: Earst moat kening Salomo my swarre, dat er syn tsjinner net ombringe sil mei it swurd. ₅₂Doe sei Salomo: As er in betrouber man blykt te wêzen, sil der net in hier fan him op ’e grûn falle, mar as er op wat ferkeards betrape wurdt, dan moat er stjerre. ₅₃Dêrmei liet kening Salomo him by it alter weihelje. Hy kaam en bûgde him foar kening Salomo en dy sei tsjin him: Gean nei hûs.