1 Korintiërs 2

₁Wat mysels oanbelanget, bruorren, doe’t ik by jimme kaam om jimme it heimnis fan God te ferkundigjen, die ik dat net mei fertoan fan wurden of fan wysheid. ₂Want ik hie my foarnommen ûnder jimme fan neat oars te witten as fan Jezus Kristus en dy oan it krús slein. ₃Sa fielde ik my swak en benaud en stie te triljen op ’e fuotten, doe’t ik by jimme kaam. ₄It boadskip dat ik brocht bestie net út meislepende wurden fan wysheid, mar út it toanen fan ’e krêft fan ’e Geast; ₅dat jimme leauwe net rêste soe op wysheid fan minsken, mar op ’e krêft fan God.

₆Dochs ferkundigje wy wysheid, mar allinne foar dy’t der ryp foar binne. Gjin wysheid fan dizze wrâld en net fan de hearskers fan dizze wrâld, dy’t út har rjochten set wurde. ₇Mar wat wy ferkundigje is godlike wysheid yn de foarm fan in heimnis, wysheid, dy’t ferburgen is, dy’t God ornearre hat foar ús hearlikheid, ear’t de wrâld bestie. ₈Gjinien fan ’e hearskers fan dizze wrâld hat dêr weet fan hân. Want hienen se dat al, dan soenen se de Hear fan ’e hearlikheid net oan it krús slein hawwe. ₉Mar wysheid lykas beskreaun stiet:

₁₀Want God hat it ús iepenbiere troch de Geast. De Geast ûndersiket ommers alle dingen, ek de djipten fan God. ₁₁Want wa-minske wit, wat der yn ’e minske omgiet, behalven syn eigen geast yn him? Sa hat ek nimmen der weet fan, wat yn God omgiet, behalven de Geast fan God.

₁₂No dan, wy hawwe net de geast fan ’e wrâld ûntfongen, mar de Geast dy’t fan God komt, dat wy witte meie wat God ús út genede jûn hat. ₁₃Dêrfan sprekke wy ek, net mei wurden dy’t ús leard binne troch minsklike wysheid, mar ús leard troch de Geast, mei’t wy geastlike dingen mei geastlike wurden útlizze. ₁₄Mar in natuerlik minske nimt de dingen fan Gods Geast net oan. Se binne ommers dwaasheid foar him en hy kin der net by, om’t se op geastlike wize be-oardiele wurde. ₁₅De geastlike minske lykwols be-oardielet alle dingen, mar sels wurdt er fan nimmen be-oardiele. ₁₆Want wa wit wat de Hear betinkt en soe Him ûnderrjochtsje? Mar wy hawwe it betinken fan Kristus.