1 Korintiërs 10

₁Ik wol, bruorren, dat jimme goed witte, dat ús foarfaars allegearre ûnder de wolk west hawwe en allegearre troch de see gien binne; ₂en allegearre binne dy doopt yn ’e wolk en de see, dat se hearden tenei by Mozes; ₃en allegearre hawwe se itselde geastlik iten hân; ₄en allegearre hawwe se itselde geastlike drinken hân – want se dronken út in geastlike rots, dy’t mei har meigong en dy rots wie Kristus. ₅En dochs moast God fan ’e measten fan har neat hawwe, want se waarden delslein yn ’e woestyn. ₆Dy dingen binne dus in foarbyld foar ús as warskôging, dat wy net wat ferkeards begeare soenen, lykas sij dat dienen. ₇Wurd ek gjin ôfgoadetsjinners, lykas guon fan harren, sa’t beskreaun stiet: It folk gong sitten om te iten en te drinken en gong oerein om te dûnsjen. ₈Lit ús ek gjin ûntucht dwaan, lykas guon fan harren dat dienen, en 23.000 foelen op ien dei dea del.

₉Lit ús ek de Hear net fersykje, lykas guon fan harren dat dienen, en se waarden deabiten troch de slangen. ₁₀Wrokje ek net [tsjin God], lykas guon fan harren dat dienen, en se kamen om troch de ferdjeringel. ₁₁Dat is harren oerkommen as in foarbyld foar oaren en it is opskreaun as in warskôging foar ús, en ta ús is de ein fan ’e ieuwen kommen. ₁₂Dêrom: wa’t mient dat er stiet, lit dy oppasse, dat er net falt. ₁₃Der hat jim gjin fersiking oantaast, dy’t te swier is foar in minske om te dragen. Mar God is trou. Hy sil net talitte, dat jim sa slim fersocht wurde, dat it jimme oermânsk wurdt, mar Hy sil mei de fersiking ek de útkomst jaan, sadat jimme it úthâlde kinne.

₁₄Dêrom, myn leave bruorren, gean de ôfgodstsjinst út ’e wei. ₁₅Ik sprek ta jimme as tsjin ferstannige minsken. Oardielje sels oer wat ik sis. ₁₆De beker fan ’e tanksizzing, dêr’t wy de tanksizzing oer útsprekke, is dat net in mienskip mei it bloed fan Kristus? It brea, dat wy brekke, is dat net in mienskip mei it lichem fan Kristus? ₁₇Om’t it ien brea is binne wy, hoe machtich ek, ien lichem, want allegearre hawwe wy diel oan it iene brea. ₁₈Sjoch nei it Joadske folk: hawwe hja dy’t de offers ite, gjin mienskip mei it alter?

₁₉Wat wol ik dêrmei sizze? Dat in offer oan ’e ôfgoaden wat betsjut? Of dat dy ôfgod sels wat betsjut? ₂₀Nee, mar wat de heidenen offerje, offerje se oan ’e kweageasten en net oan God. En ik wol net, dat jimme mienskip mei de kweageasten oangeane. ₂₁Jimme kinne net tagelyk de beker fan de Hear drinke en de beker fan de kweageasten. Jimme kinne net tagelyk diel hawwe oan ’e tafel fan de Hear én oan ’e tafel fan ’e kweageasten. ₂₂Of soenen wy de Hear oergeunstich meitsje wolle? Soenen wy faaks sterker wêze as Hy?

₂₃Alles is tastien. Wis, mar net alles docht goed. Alles is tastien. Wis, mar net alles bout op. ₂₄Lit gjinien syn eigen belang sykje, mar dat fan ’e oare. ₂₅Alles wat op ’e merk ferkocht wurdt, meie jimme ite, sûnder der om it gewisse op yn te freegjen. ₂₆Want de Hear sines is de ierde en alles wat deryn is. ₂₇As ien fan ’e ûnleauwigen jimme noeget en jimme wolle derhinne gean, yt dan rêstich alles wat jimme foarset wurdt, sûnder der om it gewisse op yn te freegjen. ₂₈Mar seit ien tsjin jimme: dat is offerfleis, yt der dan net fan om him dy’t it dy te witten dien hat, en om it gewisse. ₂₉Ik bedoel net jimme eigen gewisse, mar dat fan dy oare. Wêrom – silsto freegje – sil ik no myn kristlike frijheid beoardielje litte troch oaremans gewisse? ₃₀As ik ûnder tanksizzing mei yt, wêrom wurdt der kwea fan my sprutsen om wat, dêr’t ik God foar tankje?

₃₁Dêr sis ik dit op: Likefolle oft jimme no ite of drinke of wat oars dogge, jimme moatte alles dwaan ta eare fan God. ₃₂Lis it leauwen neat yn ’e wei, noch foar Joaden, noch foar Griken, noch foar de gemeente fan God; ₃₃ik besykje sa ek yn alles om it allegearre nei ’t sin te dwaan en sykje net myn eigen foardiel, mar dat fan ’e grutte mannichte, dat dy behâlden wurde mei.