BOEK DRIE

(Psalm 73—89)

Toch dicht bij God

73¹Een psalm van Asaf.

Ja, God is goed voor Israël,

voor hen die zuiver van hart zijn.

²Maar wat mij betreft, mijn voeten waren bijna uitgegleden,

mijn schreden waren haast uitgeschoten,

³

toen ik de vrede van de goddelozen zag.

⁴Tot aan hun dood zijn er immers geen boeien,

en hun kracht is fris.

⁵Zij verkeren niet in moeiten, zoals andere stervelingen,

en worden niet gekweld met andere mensen.

⁶Daarom hangt de hoogmoed hun als een ketting om de nek,

het geweld bedekt hen als een mantel.

⁷Hun ogen puilen uit van vet,

zij hebben de inbeeldingen van hun hart overtroffen.

⁸Zij spotten en spreken boosaardig van onderdrukking,

zij spreken uit de hoogte.

⁹Zij zetten hun mond op tegen de hemel,

hun tong wandelt honend rond op de aarde.

¹⁰Daarom kan Gods volk ertoe komen,

wanneer er een volle beker water voor hen uitgeperst wordt,

¹¹dat zij zeggen: Hoe kan God het weten?

Zou de Allerhoogste er weet van hebben?

¹²Zie, dezen zijn goddeloos,

toch hebben zij in de wereld rust en vermeerderen hun vermogen.

¹³Ja, voor niets heb ik mijn hart gezuiverd

en mijn handen in onschuld gewassen.

¹⁴Want de hele dag word ik gekweld

en mijn bestraffing is er elke morgen.

¹⁵Als ik zou zeggen: Ik zal ook zo spreken,

zie, ik zou ontrouw zijn aan al Uw kinderen.73:15 al Uw kinderen - Letterlijk: de generatie van Uw kinderen.

¹⁶Toch heb ik nagedacht om dit te kunnen begrijpen,

maar het was moeite in mijn ogen,

¹⁷totdat ik Gods heiligdom binnenging

en op hun einde lette.

¹⁸Ja, U zet hen op gladde plaatsen,

U doet hen in verwoesting vallen.

¹⁹Hoe worden zij in een ogenblik tot een verwoesting!

Zij worden weggevaagd, komen om door verschrikkingen.

²⁰Zoals een droom vervaagt bij het ontwaken,

zult U, Heere, als U wakker wordt, hun beeld verachten.

²¹Toen mijn hart verbitterd was

en ik in mijn nieren geprikkeld werd,

²²hoe onverstandig was ik toen, ik wist niets!

Ik was een redeloos dier bij U.

²³Ik zal echter voortdurend bij U zijn,

U hebt mijn rechterhand gegrepen.

²⁴U zult mij leiden door Uw raad,

daarna zult U mij in heerlijkheid opnemen.

²⁵Wie heb ik behalve U in de hemel?

Naast U vind ik nergens vreugde in op de aarde.

²⁶Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart,

dan is God de rots van mijn hart

en voor eeuwig mijn deel.

²⁷Want zie, wie zich ver van U houden, zullen omkomen;

U verdelgt allen die als in hoererij U verlaten.

²⁸Maar wat mij betreft, het is voor mij goed dicht bij God te zijn.

Ik neem mijn toevlucht tot de Heere HEERE,

om al Uw werken te vertellen.

Klaaglied over het verwoeste heiligdom

74¹Een onderwijzing van Asaf.

O God, waarom hebt U ons voor altijd verstoten?

Waarom ontbrandt Uw toorn tegen de schapen van Uw weide?

²Denk aan Uw gemeente, die U vanouds verworven hebt,

de stam die Uw eigendom is, die U verlost hebt,

de berg Sion, waarop U gewoond hebt.

³Richt Uw voeten naar wat voor altijd verwoest is,

want de vijand heeft alles in het heiligdom vernield.

⁴Uw tegenstanders tierden midden in Uw ontmoetingsplaatsen;

daar stelden zij hun zegetekens als eretekens op.

⁵Zij raakten bekend als lieden

die hun bijlen opheffen in dicht geboomte.

⁶Zo sloegen zij al de graveringen ervan

met houwelen en mokers in stukken.

⁷

tot de grond toe ontheiligden zij de woning van Uw Naam.

⁸Zij zeiden in hun hart: Laten wij die gezamenlijk plunderen!

Zij verbrandden al Gods ontmoetingsplaatsen in het land.

⁹Onze tekenen zien wij niet, er is geen profeet meer;

er is niemand onder ons die weet hoelang nog.

¹⁰Hoelang, o God, zal de tegenstander U smaden?

Zal de vijand Uw Naam voor altijd lasteren?

¹¹Waarom trekt U Uw hand terug, Uw sterke rechterhand?

Trek haar uit het midden van Uw boezem. Maak er een eind aan!

¹²Toch is God mijn Koning van oudsher,

Die heil brengt hier op aarde.74:12 hier op aarde - Letterlijk: in het midden van de aarde.

¹³

U hebt de koppen van de zeemonsters in de wateren vermorzeld.

¹⁴Ú hebt de koppen van de Leviathan verbrijzeld,

U hebt hem tot voedsel gegeven aan het volk in de woestijn.

¹⁵

¹⁶De dag is van U, ook de nacht behoort U toe,

¹⁷Ú hebt alle grenzen van de aarde vastgesteld;

zomer en winter, Ú hebt ze geformeerd.

¹⁸Denk hieraan, de vijand heeft de HEERE gesmaad,

een dwaas volk heeft Uw Naam gelasterd.

¹⁹Geef aan de wilde dieren de ziel van Uw tortelduif niet over,

vergeet niet voor altijd het volk van Uw ellendigen.

²⁰Aanschouw het verbond, want de duistere oorden van het land

zijn vol woningen van geweld.

²¹Laat de verdrukte niet beschaamd terugkeren,

laat de ellendige en arme Uw Naam loven.

²²Sta op, o God, voer Uw rechtszaak,

denk aan de smaad die dwazen U de hele dag aandoen.

²³Vergeet het geroep van Uw tegenstanders niet;

het gejoel van wie tegen U opstaan, stijgt voortdurend op.

God is Rechter

75¹Voor de koorleider, op ‘Richt niet te gronde’; een psalm van Asaf, een lied.

²Wij loven U, o God, wij loven U;

Uw Naam is nabij;

men vertelt Uw wonderen.

³Wanneer ik ontvangen heb wat voor mij bestemd is,

zal ík billijk oordelen.

⁴Het land en al zijn bewoners smolten weg,

maar ík heb zijn pilaren vastgezet. Sela

⁵Ik heb gezegd tegen de dwazen: Doe niet zo dwaas,

en tegen de goddelozen: Hef uw hoorn niet op.

⁶Hef uw hoorn niet naar omhoog,

spreek niet met hooghartig uitgestoken hals.

⁷Want niet uit het oosten of uit het westen

of uit de woestijn komt het verhogen,

⁸maar God is Rechter:

Hij vernedert de een en verhoogt de ander.

⁹Want in de hand van de HEERE is een beker.

Daarin schuimt de wijn, overvloedig gekruid.

Hij schenkt eruit; zelfs zijn droesem

moeten alle goddelozen van de aarde tot op de bodem opdrinken.75:9 tot op de bodem opdrinken - Letterlijk: opdrinken drinken.

¹⁰Maar ík zal het voor eeuwig verkondigen,

ik zal voor de God van Jakob psalmen zingen.

¹¹Ik zal alle hoorns van de goddelozen afhakken,

de hoorns van de rechtvaardige worden omhooggeheven.