Het genot van de rijkdom is onvolkomen

6¹Er is een kwaad dat ik gezien heb onder de zon, en het komt veel voor onder de mensen:

²een man, aan wie God rijkdom, bezittingen en eer geeft, heeft voor zichzelf geen gebrek aan al wat hij verlangt, maar God staat hem niet toe iets ervan te gebruiken. Iemand anders, een onbekende, verbruikt het. Dat is vluchtig. Een bittere kwelling is dat.

³Als iemand honderd kinderen verwekt

en vele jaren leeft,

zodat de dagen van zijn jaren vele zijn,

maar hij zichzelf niet verzadigt met het goede,

en er zelfs geen graf voor hem is,

dan is, zeg ik, een misgeboorte beter af dan hij.

⁴Want die komt tevergeefs ter wereld,

gaat heen in duisternis

en zijn naam wordt in de duisternis bedekt.

⁵

of gekend:

hij heeft meer rust dan die man.

⁶Ja, al leefde hij tweemaal duizend jaar,

maar hij had het goede niet gezien –

gaan zij niet allen naar een en dezelfde plaats?

⁷Al het zwoegen van de mens is voor zijn mond

en toch wordt de begeerte niet vervuld.

⁸Wat heeft immers de wijze vóór op de dwaas?

Wat baat het de arme dat hij weet

met de levenden om te gaan?

⁹Beter is het zien van de ogen

dan het gaan in de weg van de begeerte.

Ook dat is vluchtig en najagen van wind.

¹⁰Wat iemand ook is, zijn naam is al genoemd. Het is bekend dat hij een mens is. Hij kan niet in het geding treden tegen Hem Die sterker is dan hij.

¹¹Immers, hoe meer woorden er zijn, hoe meer vluchtigheid. Wat baat het de mens dan nog?

¹²Want wie weet wat goed is voor de mens in dit leven, tijdens het getal van de dagen van zijn vluchtige leven, die hij