Waar gaat het Oude Testament over?
De Bijbel is een verzameling boeken die uit twee delen bestaat: het Oude Testament en het Nieuwe Testament. Het Oude Testament is het dikste deel, en bestaat uit 39 boeken.
De naam Oude Testament
De boeken van het Oude Testament zijn geschreven vóór het begin van onze jaartelling, tussen het jaar 1000 en 150 voor Christus. In deze boeken wordt de geschiedenis van het volk van Israël verteld, vanaf het begin van de wereld tot de tijd dat de Joden weer terugkomen uit Babylonië. De naam Oude Testament komt niet voor in de Bijbel zelf. Deze naam is ontstaan in de tijd van de eerste christenen. Met deze naam wilden mensen het verschil aangeven tussen de boeken die geschreven zijn voor de geboorte van Jezus en de boeken die daarna geschreven zijn. De boeken van het Oude Testament worden in het Nieuwe Testament meestal aangeduid als ‘de wet van Mozes en de andere heilige boeken’ (Matteüs 5:17).
Wijsheid, poëzie en profeten
Bekende en voor veel mensen belangrijke boeken zijn de Bijbelboeken met wijsheid en poëzie, zoals Psalmen, Spreuken en Prediker. Ze hebben vaak de vorm van gedichten en gaan veel over problemen uit het dagelijkse leven. Het Oude Testament eindigt met de profetenboeken. Ze laten zien hoe God aan de mensen probeert duidelijk te maken wat zijn wil is. Telkens stuurt hij profeten die aan mensen vertellen wat ze moeten doen.
De boeken van Mozes
De eerste vijf Bijbelboeken van het Oude Testament (Genesis tot en met Deuteronomium) worden ook wel ‘de vijf boeken van Mozes’ genoemd. Ze heten zo omdat Mozes werd gezien als de schrijver van deze boeken. In de vijf boeken van Mozes staan verhalen, wetten en regels. Ze beginnen bij de schepping van de hemel en aarde en eindigen met de tocht van het volk Israël uit Egypte naar het land dat God aan hen beloofd had.
Geschiedenis
De volgende boeken gaan over de geschiedenis van het volk van Israël. De boeken Jozua tot en met 2 Koningen vertellen hoe het volk van Israël in het land Kanaän gaat wonen, hoe ze een koning aanstellen en hoe ze steeds weer andere goden vereren. Uiteindelijk wordt het volk weggeleid naar Babylonië.